Kościół zbudowany jako filialny kościoła parafialnego w Kurzynie w latach 1911-1913, został poświęcony w r. 1916 pod wezwaniem Matki Boskiej Bolesnej. Budową kościoła zajął się przedsiębiorca z Radomyśla Aleksander Krajewski przy pomocy parafian. Nie zachowały się żadne inne dokumenty odnośnie szczegółow budowy kościoła. W dniu 12 czerwca 1943 roku Niemcy spalili plebanię, wraz z nią archiwum parafii a między innymi księgę protokołów budowy kościoła. Kościół wybudowany w stylu gotyckim nadwiślańskim z cegły, wewnątrz jednonawowy, o długości 23 m. i szerokości 10 m. Kościół otynkowany zwrócony wielkim ołtarzem na południe. Na zewnątrz wystaje z murów 10 filarków, po trzy z każdej strony ścian nawy i cztery ze ścian prezbiterium, dach kryty blachą ocynkowaną. Na kościele są trzy krzyże: na sygnaturce i na prezbiterium żelazne, a nad frontonem kamienny. Wieży nie ma. Sklepienie w kościele drewniane. Chór drewniany na dwóch murowanych słupach. W r. 1969 dobudowany do kościoła przedsionek o wymiarach 10 m x 9 m. Wybudowany z cegły w stylu gotyckim na podstawie planów wykonanych przez inż. Józefa Kozieja z Rzeszowa. Plany zatwierdzone przez Kurię Biskupią w Przemyślu. Przedsionek ma 6 żelaznych okien i duże żelazne drzwi, nad którymi znajduje się łuk żelazny w formie okna. Nad frontem umieszczony jest żelazny krzyż. Parafia Jarocin została wyłączona z parafii macierzystej Kurzyna i powołana do życia aktem erekcyjnym z dnia 16 listopada 1927 r. Kurii Biskupiej w Przemyślu. Wcześniej, 1 stycznia 1920 r. powstała w Jarocinie tymczasowa samoistna ekspozytura, gdzie pierwszym duszpasterzem został ks. Stanisław Władyka. Od 1927 r. parafia jest p.w. św. Antoniego z Padwy. Obecnie jest pod wezwaniem Matki Bożej Bolesnej. Dzisiaj kościół parafialny w Jarocinie wymaga kapitalnego remontu. Parafia posiada akta parafialne od 1905 r.