Od roku 1403 istniał w Iwaniskach kościół drewniany fundacji okolicznej szlachty, w 1552 r. zamieniony na zbór kalwiński. Kościół ten spłonął, a na jego miejsce w 1718 roku wojewoda sandomierski Władysław Morsztyn ufundował kościół z drzewa modrzewiowego, który także spłonął 19 lipca 1898 r. Budowę nowego kościoła z cegły rozpoczął w 1900 r. ks. M. Finakiewicz, a po nim z wielką gorliwością poprowadził budowę i dokończył ją w 1905 r. ks. Henryk Skowierzak, długoletni proboszcz Iwanisk. Kościół parafialny pod wezwaniem św. Katarzyny, murowany, uroczyście poświęcony w 1917 r. W czasie frontu w 1944-45 kościół został uszkodzony (część więźby dachowej i jedna mała wieżyczka od strony zachodnio-północnej). Te uszkodzenia zostały usunięte staraniem ks. Proboszcza Kazimiera Wiecheckiego (+1951). W latach 1971-1974 za ks. Kazimierza Kasprzyka kościół został wyremontowany. Wymieniono częściowo więźbę dachową, kościół pokryto nową blachą ocynkowaną, wymieniono wszystkie okna, usunięto zmurszałe wewnętrzne tynki, zaprowadzono nową instalację elektryczną, odnowiono polichromię - mozaika wykonana przez prof. Stanisława Jakubczyka z Krakowa. Parafia posiada akta parafialne od 1751 r.