Klimontów został założony przez Jana Zbigniewa Ossolińskiego w 1604 r. Kościół parafialny zwany "farny" lub "infułacki" pochodzi z fundacji Jerzego Ossolińskiego Wielkiego Kanclerza Koronnego za czasów Władysława IV. Kościół zbudowano w latach 1643-1650 według projektu Wawrzyńca Senesa w stylu barokowym. Kościół jest orientowany. Budowę rozpoczęto jako kościoła wyjątkowego na planie eliptycznym, jednego z najdziwniejszych i najoryginalniejszych pomników naszej architektury wieku XVII. Akt erekcyjny z 1640 r. zatwierdzony przez bpa Piotra Gembickiego w 1648 r., wynosił świątynię do godności kolegiaty z proboszczem infułatem. Przywilej infuły był zachowywany do roku 1950, kiedy to po przeniesieniu ks. inf. T. Zadęckiego na inną parafię, nie udzielono przywileju jego następcy. Kościół został zniszczony przez Szwedów w 1656 r., uratowany przed zagładą dopiero przez inf. Walentego Radoszewskiego w latach 1721-58. Następcy infułaci Józef Michalski i Wojciech Boxa Radoszewski (późniejszy sufragan krakowski) doprowadzili świątynię do pierwotnego wyglądu. Kościół uroczyście poświęcił bp Michał Kunicki w 1741 r. W obecnym stuleciu wiele troski w restaurację kościoła włożył ks. St. Wróbel. Polichromię wykonał artysta Jerzy Hoppen. W prezbiterium stiuki wykonane przez Jana Chrzciciela Falkoniego z Włoch. Konfesjonały prawdopodobnie sprowadzono z Wiednia, pochodzą z fundacji hr. Antoniego Ledóchowskiego. Nad wejściem figury: św. Józefa i 4 Ewangelistów oraz napis: Ite ad Joseph. Pod kościołem trumny fundatora i jego rodziny, dziedziców oraz infułatów klimontowskich. Wśród duszpasterzy szczególnie wyróżniali się w pracy następujący kapłani: ks. Paweł Rzecicki - pierwszy proboszcz, inf. Tomasz Marczewski, inf. Andrzej Willamowicz, inf. Józef Michalski, inf. Jan Karski, inf. Walenty Boxa Radoszewski, inf. Wojciech Boxa Radoszewski - sufragan krakowski, inf. Stanisław Jastrzębski, inf. Wawrzyniec Kukliński i ks. Tomasz Zadęcki - ostatni infułat w Klimontowie. Parafia posiada akta parafialne od 1847 r.