Kościół parafialny p.w. Świętej Trójcy wzniesiony był na grodzisku wcześnośredniowiecznym. Pierwotny kościół pochodził z wieku XI lub XII, ok. 1470 r. jest wzmiankowany kościół murowany. Obecne prezbiterium z zakrystią datuje się na wiek XVII, zostało przekształcone w XVIII wieku. Wówczas kościół był uroczyście poświęcony. Wiele razy przechodził restauracje, orientowany, murowany z kamienia, tynkowany. Prezbiterium krótkie, prostokątne, przy nim od północy wysoka dobudówka z zakrystią, przedsionkiem oraz skarbczykiem na piętrze. Nawa szersza, wydłużona, z kruchtami od północy i zachodu. Wewnątrz strop drewniany, po bokach zaokrąglony z pozornymi lunetami, o spływach spoczywających na wspornikach. Otwór tęczy okrągłołukowy. Okna zamknięte łukiem odcinkowym. Zewnątrz ściany nawy i zakrystii oskarpowane, nad zakrystią i kruchtą od północy półszczytowe. Prezbiterium i kruchta zachodnia z barokowymi szczytami. Nad nawą późnobarokowa wieżyczka na sygnaturkę z latarnią. Jednolite urządzenie wnętrza wykonane w końcu XVIII wieku staraniem ks. Jacka Kochańskiego wg projektu Macieja Polejowskiego. Dzieło wykonane przez stolarzy i snycerzy z bogatą późnobarokową dekoracją snycerską. Ołtarz główny poświęcony w 1798 r. oraz dwa boczne przy tęczy z rzeźbami proroków i aniołów. W głównym ołtarzu obraz Trójcy Świętej namalowany przez Franciszka Smuglewicza w końcu XVIII wieku. W bocznym lewym ołtarzu obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem malowany przez Michała Stachowicza pod koniec XVIII w. Drewniana okładzina otworu tęczowego z rzeźbami aniołów i krucyfiksem z tegoż czasu. Ambona i odpowiadająca jej chrzcielnica z rzeźbami na baldachimach. Chór muzyczny z 1792 r. na czterech drewnianych kolumnach oraz organy z rzeźbami aniołów. Dwa konfesjonały. Kropielnica kamienna klasycystyczna, kropielnica późnobarokowa, marmurowa. Szafa zakrystyjna z komodą z krucyfiksem późnobarokowa z XVIII wieku. Dwanaście wielkich obrazów Apostołów, koniec w. XVIII z Katedry Sandomierskiej, przypisywane Michałowi Stachowiczowi. Zwieńczenia obrazów oraz zacheuszki skomponowane jako podstawy obrazów rokokowe. Dzwonnica z w. XVIII, drewniana, konstrukcji słupowej, nowooszlowana, czteroboczna, niska, węższa kondygnacja górna z otworami dzwonnymi, oddzielona daszkiem, kryta namiotowo, pobita gontem. Zasłużeni księża to ks. Jan Ligęza i ks. Jacek Kochański. Kościół restaurowany w 1981 r. Parafia posiada akta parafialne od 1786 r.