Parafia została erygowana przed r. 1326. Z Monumentów Theinera wynika, że w 1326 roku plebanem w Szczeglicach był Olesław. Wydaje się, że pierwotnie wzniesiono kościół drewniany, a później niewielki murowany, który dziś stanowi prezbiterium. Około 1380 r. Jan Grot kantor krakowski rozbudował dotychczasową świątynię przez dodanie nawy. Kościół wzniesiono z kamienia wapiennego, wzmacniając jego konstrukcję przez skarpy boczne w tyle prezbiterium. Biskup T. Oborski z Krakowa uroczyście poświęcił kościół 22 lipca 1633 r. Pamiątkę tego wydarzenia stanowi płyta wmurowana w prezbiterium z napisem z roku 1638. Poważne przeobrażenie świątyni dokonało się w r. 1879. Miejscowy proboszcz ks. Feliks Brażewicz rozebrał fronton kościoła łącznie z wieżą, a z uzyskanego materiału przedłużył świątynię o dalsze 8 m. Wtedy nadano ostateczne kształty bryle kościoła. W kościele znajdują się trzy ołtarze. W niszy ołtarza głównego umieszczono krucyfiks, obok którego stoją dwie osoby. Na zasuwie znajduje się obraz św. Jerzego. W bocznym ołtarzu od strony północnej jest obraz Niepokalanego Poczęcia NMP, a na zasuwie obraz Matki Bożej Różańcowej. Od strony południowej ołtarz dedykowany Najświętszemu Sercu Pana Jezusa, gdzie z boku stoją figury św. Mikołaja i Archanioła Rafała. Chór muzyczny urządzony przez ks. F. Brażewicza, wspiera się na dwóch słupach. Pasadzkę wykonano z piaskowca. Kościół malowany ostatnio wewnątrz w 1984 r., zaś tynki zewnętrzne położono w 1986 r. W 2000 roku w Pęcławicah odbudowano spaloną kapliczkę. Parafia posiada akta parafialne od 1745 r.