Parafia Jata erygowana 23 września 1919 roku przez bł. bpa Pelczara została wydzielona z parafii Jeżowe. Pierwszym proboszczem był ks. Franciszek Haba - wikariusz z Jeżowego. Dzięki fundatorce parafialnej Franciszce Adamczyk z Jaty zbudowano tymczasową kaplicę z drzewa oraz plebanię i budynki gospodarcze. W r. 1921 r. proboszczem parafii został ks. Stefan Żagalak do r. 1935. Dzięki jego staraniom i gorliwej pracy duszpasterskiej wybudowano duży kościół murowany. W 1932 r. został on uroczyście poświęcony. W r. 1935 nastąpiła zmiana proboszcza. W latach 1935-1940 ks. mgr Władysław Ziemski wraz ze swoimi parafianami przeżył najtragiczniejsze chwile zniszczenia doszczętnego całego mienia parafialnego. Wszystkie trzy wioski należące do parafii Jata, Sójkowa i Zalesie zostały przez okupanta wysiedlone i zniszczone. Kościół został wyeliminowany "dla celów wyższych" a budynki parafialne rozebrane i wywiezione na obszar wysiedlony. Taki stan trwał do końca wojny. Po wojnie parafianie wrócili z wysiedlenia, zbudowali tymczasową kaplicę - barak. W Zalesiu przygotowano mieszkanie dla księdza. W ciągu trzech lat zbudowano w Jacie na dawnym miejscu plebanię i mały kościół. W latach 70-tych przystąpiono do budowy nowego kościoła według projektu architekta inż. Jerzego Noska z Jarosławia, wśród wielu trudności ze strony ówczesnych władz. Poświęcenie nowej świątyni nastąpiło 17 października 1976 r. Dotąd kontynuuje się prace nad wystrojem wewnętrznym i zewnętrznym świątyni. Parafia posiada akta parafialne od roku 1920.