Parafia erygowana przed rokiem 1326. Kościół parafialny p.w. św. Katarzyny P.M. drewnianny. wzmiankowany w 1326 r. Obecny kościół zbudowany staraniem ks. Józefa Cyberta w 1745 r. Spalony całkowicie w 1944 r. To, co ocalało zostało zniszczone lub zrabowane przez wojska rosyjskie. Szkody powiększyła jeszcze burza w 1947 r.. która obaliła szczyty kościoła. Od r. 1947 administrację parafii objął ks. Jan Zych, proboszcz Gór Wysokich. Od tegoż roku przyjeżdżał odprawiać nabożeństwa ks. dr Stanisław Kotowski, prof. Sandomierskiego Seminarium Duchownego. Obaj księża zainicjowali prace przy odbudowie kościoła. Parafianie łukawscy, mimo ruin własnych gospodarstw przystąpili bardzo aktywnie do dzieła odbudowy świątyni. Spieszyli z pomocą finansową na miarę swych możliwości i wykonywali wszystkie prace przy kościele. 4 lipca 1948 r. odprawiono po raz pierwszy Mszę świętą przy ołtarzu głównym - prowizorycznie urządzonym. Dalszymi pracami kierował ks. Tomasz Kucharczyk 1948-1952. Kościół stopniowo był poddawany renowacji wewnątrz. Aktualnie posiada główny ołtarz wykonany z marmuru kieleckiego, dwupoziomowy, z tabernakulum w środku, wykonany przez małżeństwo Drwalów z Tarnowa. Na ścianie głównej jest wnęka a w niej wyrzeźbiona w piaskowcu pińczowskim figura M.B. Częstochowskiej, otoczona złotą mozaiką, a obok po obu stronach wyrzeźbione w tynku postacie świętych polskich, a wyżej aniołów. Kościół posiada dwa ołtarze boczne, niezupełnie jeszcze urządzone. Kościół jest murowany, orientowany, w stylu barokowym. Restaurowany z zewnątrz w 1981 r., a wewnątrz w 1985 r. Parafia posiada akta parafialne od 1895 r.