Parafia erygowana przed 1326 r., granicami swymi obejmowała tereny okolicznych miejscowości, na których powstały później inne, nowe parafie. W połowie XV w. stał w Kotuszowie kościół drewniany. W XVI w. kościół został ograbiony i zniszczony przez Lanckorońskiego - kasztelana radomskiego. Parafianie uczęszczali wtedy do zakonnego kościoła w Kurozwękach. Syn kasztelana radomskiego Zbigniew Lanckoroński ufundował nowy kościół, który w XVII w. został spalony. Krzysztof z Brzezia Lanckoroński, starosta szydłowiecki wzniósł w 1661 r. obecny kościół murowany, uroczyście poświęcony w 1681 roku przez Mikołaja Oborskiego biskupa sufragana krakowskiego. Kościół barokowy, zbudowany w kształcie krzyża, z 30 m wieżą u wejścia i dwoma kaplicami: św. Antoniego i św. Józefa. W prezbiterium ołtarz główny zbudowany po II wojnie światowej z obrazem Matki Bożej Kotuszowskiej, czczonej tu od wieków. W czasie działań, wojennych w 1944/45 r. kościół został spalony wraz z wyposażeniem, a mury dotkliwie naruszone. Odbudowy kościoła i jego wyposażenia podjął się przybyły w 1945 r. ks. Antoni Sobczyk, który w szybkim czasie poprawił mury, wzniósł wieżę i dach, zbudował ołtarze i wyposażył na nowo świątynię. Od 1994 roku funkcjonuje kaplica w Chańczy, poświęcona przez bp. Edwarda Frankowskiego 24 października 1994 roku. Podczas wizyty w Sandomierzu Jan Paweł II poświęca dla parafii krzyż ołtarzowy i portatyl dla marmurowego ołtarza, który ma być wotum Roku Jubileuszowego 2000. W 2002 roku, po śmierci ks. Antoniego Sobczyka, rodzina funduje dzwon nadając mu imię św. Antoni. Drugi dzwon funduje rodzina Janiny i Ryszarda Marczewskich z Jabłonicy nadając mu imię św. Józef. Ich poświęcenia dokonał 8 grudnia 2002 roku bp Edward Frankowski. Parafia posiada akta parafialne od 1717 r.