Kościół zbudowany został około roku 1134 przez Piotra Dunina, syna Własta. Do budowy użyto ciosanego kamienia prawdopodobnie z kopalń tego kamienia z okolic Smerdyny. W latach 1241 i 1259 był uszkodzony i sprofanowany przez najazdy tatarskie. W 1559 r. Hieronim Ossoliński przemienił kościół na zbór kalwiński. Zbigniew Ossoliński usunął kalwinów w 1620 r. Następnie kościół został rozbudowany w latach 1620-1636 i w tym samym roku 1636 został uroczyście poświęcony. W czasie I wojny światowej (1915 r.) został spalony. Przy jego odbudowie odsłonięto wątki stylu romańskiego. Pod koniec II wojny światowej w 1945 r. został powtórnie spalony. Odbudowany w latach 1946-1948 z odkryciem dalszych fragmentów romańskich. Restaurowany z zewnątrz w 1986 r. Ołtarz główny kamienny z obrazem Wniebowzięcia NMP - Wojciecha Gersona (1871). Ponownie uroczyście poświęcony przez bpa M. Juszyńskiego, dawnego proboszcza w Goźlicach. W kaplicy północnej jest obraz późnorenesansowy z 1671 r. z bogatą dekoracją i odnowionym krucyfiksem barokowym. W kaplicy od strony połudnjowej pod wezwaniem św. Anny jest chrzcielnica marmurowa z XVII w. i kropielnica marmurowa z XVIII w. Krucyfiks nad tęczą z XVII w. W kaplicy południowej jest nagrobek Hieronima Ossolińskiego kasztelana sandomierskiego z 1576 r. Monstrancja wieżyczkowa, z ornamentami wczesnego baroku ok. 1660 r. z figurami św. Piotra i Pawła, Chrystusa Boleściwego i aniołów, prawdopodobnie dar Zbigniewa Ossolińskiego. W prezbiterium marmurowa tablica o wyposażeniu kościoła ufundowana przez ks. Mateusza Żołędziowskiego (Glanserinusa) z 1636 r. Z ostatnich czasów: ks. Henryk Michałek wymienił starą posadzkę z kamienia tumlińskiego na marmurową ze Sławniowa k. czeskiej granicy. W 1986 r. koło zabytkowej kaplicy w Ossolinie staraniem ks. Jana Gajosa zostały dobudowane domki "pustelników" na podstawie dawnych rysunków (dokument). Staraniem ks. Surusa Mieczysława zbudowano nową murowaną dzwonnicę 1991-1992 r. Parafia posiada akta parafialne od 1915 r.