Pierwsza wzmianka o parafii Strzegom, której plebanem był Jan, pochodzi z 1326 r. Dawne inwentarze podają, że pierwotny kościół drewniany powstał w 1404 r., zaś kalendarze liturgiczne, że w 1441 r. Obecny kościół parafialny zbudowany jest z drzewa modrzewiowego wg konstrukcji zrembowej. W 1595 r. poświęcenia dokonał bp krakowski Jan Radziwiłł. W latach 1609-1875 kościół w Strzegomiu był kościołem filialnym parafii Wiązownica. Po 1875 r. kościół gruntownie restaurowano, a w latach trzydziestych XX w. przedłużono o kilka metrów. Prezbiterium jest krótkie, zamknięte wielobocznie, którego ściany pokryte są na całej wysokości boazerią późnorenesansową. Korpus kościoła stanowi nawa główna z dwiema niższymi nawami bocznymi. Przy prezbiterium znajduje się zakrystia i dawna kruchta. Wewnątrz w prezbiterium i nawie głównej jest strop płaski; w nawach bocznych, oddzielonych rzędami słupów są stropy skośne. Dach kościoła jest wysoki, siodłowy, pokryty gontem, na którym znajduje się wieżyczka na sygnaturkę, o charakterze barokowym. Kościół posiada trzy ołtarze. Ołtarz główny jest późnorenesansowy z obrazem Matki Boskiej Bolesnej (Pieta) oraz św. Andrzeja. Ołtarze boczne są barokowe. Godna uwagi jest ambona późnorenesansowa i chrzcielnica kamienna z przełomu XVI/XVII w. Przy kościele stoi drewniana dzwonnica z pocz. XX w. Obecnie trwa restauracja kościoła. Parafia posiada akta parafialne od 1791 r.