"Piękne słowo rodzi piękny czyn" - myśl C. K. Norwida zrealizowała się w wydarzeniu, jakie miało miejsce 3 czerwca 2007 roku na placu przed Janowskim Sanktuarium. Po Mszy Świętej zachęceni przez ks. infułata Edmunda Markiewicza zgromadzili się ludzie, by być świadkami niecodziennej katechezy przygotowanej przez psycholog mgr Teresę Dudę i zrealizowanej przez mieszkańców i pracowników "Barki" - Domu Pomocy Społecznej w Janowie Lubelskim. Oratorium z natury swego przesłania jest siłą potężną. Taką też siłę przekazu zawierały treści Oratorium pt. "Panie dobry jak chleb". W przedstawionej historii świata i człowieka stworzonych przez Boga zawiera się uniwersalna prawda o życiu, cierpieniu, śmierci i odkupieniu. Tak też to pokazali aktorzy. Byli niesamowicie wiarygodni. Wspierani słowem narratora nieśli swe role - gesty jak chleb między ludzi. Bo i chlebem dzielili się dosłownie! Dobry był to chleb jak dobry jest Pan. Niektóre kwestie wywierały bardzo silne wzruszenia, a odtwarzane role brata Alberta, matki Teresy, Jana Pawła II i biblijne ? św. Jana Chrzciciela oraz Jezusa Chrystusa na długo zostaną w ludzkiej pamięci. Głównym elementem każdego oratorium są partie wokalno-instrumentalne, a w tym wyjątkowym przedstawieniu były one mocnym akcentem, zaznaczanym trafnie przez Edwarda Olecha i ks. Grzegorza Wołoszyna. Pięknym gestem był też łańcuch ludzkich rąk gotowych do czynu zrodzonego przez piękne słowo.