"A przecież nie cały umieram, to co we mnie niezniszczalne trwa..." to przesłanie, jakie przyświecało wykonawcom adoracji i wieczoru poezji Karola Wojtyły zatytułowanego "Kielich światła", zaprezentowanego w kolegiacie Św. Marcina w Opatowie 2 kwietnia 2008 roku, w trzecią rocznicę śmierci Jana Pawła II. To niezwykłe wydarzenie poprowadzili Anna Podsiadło i Tomasz Mrozowski. Fragmenty twórczości K. Wojtyły publiczność usłyszała w wykonaniu Magdaleny Zdyb, Anny Sobolewskiej, Andrzeja Opali, Justyny Zakrzewskiej, Wiktorii Król, Magdaleny Masternak, Bartłomieja Roszczypały, Pauliny Bińczak, Eweliny Skuzy, Adriany Opali, Magdaleny Gawlik, Pauliny Borek oraz Pauliny Sardyko, która również śpiewała. Widowisko uświetniła wizualizacja scen z życia Ojca Świętego, fragmenty jego przemówień, podróży, którą przygotował Sebastian Krawczyk oraz profesjonalne oświetlenie, za które odpowiedzialny był Krystian Tkaczyk. Po programie wykonawcy i widzowie stanęli pod krzyżem misyjnym na zewnątrz kościoła, gdzie wspólnie modlili za Jana Pawła, ustawili znicze i odśpiewali ulubione przez papieża pieśni. "Szukałem was, teraz przyszliście do mnie" - powiedział u schyłku swego życia papież. Rocznicowy program artystyczny był odpowiedzią i wyrazem zrozumienia słów Ojca Świętego przez opatowską młodzież. Znamienny jest także fakt, że program przygotowała nowopowstała przy parafii świętego Marcina formacja teatralna W drodze do Emaus prowadzona przez ks. Mariana Bolestę i Annę Kotkowską. Program artystyczny, modlitwa o rychłą beatyfikację, zapalone znicze - "światełka do nieba" skłoniły wykonawców i licznie zgromadzonych widzów do refleksji, jak zachowali Ojca Świętego w pamięci? - Sądzimy, że wieczór poezji pomógł zastanowić się, czy spełniliśmy wszystkie oczekiwania papieża? Mamy nadzieję, że dał również odpowiedź na pytanie: co uczyniliśmy z wielkim darem, jakim jest Jego pontyfikat? Jedno jest pewne - żarliwość i zaangażowanie młodych wykonawców, którzy podjęli trud opracowania i zaprezentowania głębokich, ale i trudnych treści zawartych w poezji Karola Wojtyły dowodzą, że chcemy być wierni jego nauce, pragniemy ją pielęgnować, utrwalać i przekazywać - powiedzieli organizatorzy.