Na rynku wydawniczym ukazała się książki Agaty Bazak pt. "Kult Matki Bożej Sulisławskiej w parafii pw. świętego Bartłomieja w Staszowie 1655-2005", Sandomierz 2008. Kult Sulisławskiej Pani w w/w parafii znany jest od około 1655 r. Wiąże się on z obrazem, jaki parafii w Sulisławicach w 1650 r. podarowała Dorota Ogrufina. Od tego czasu wraz z rozpowszechnianiem kopii obrazu szerzyły się liczne pobożne praktyki ku czci Matki Bożej Sulisławskiej. Wśród tych praktyk największą popularność zyskały piesze pielgrzymki staszowian do sanktuarium w Sulisławicach, a także modlitwy przed cudownym obrazem, uroczyste Msze Święte, obchody świąt maryjnych, nowenny, odpusty oraz pieśni.

Ze źródeł historycznych wynika, iż na przestrzeni wieków wierni staszowskiej parafii pw. świętego Bartłomieja uciekali się pod opiekę Matki Bożej Sulisławskiej. To Matka Boża z tego cudownego wizerunku pomagała mieszkańcom Staszowa w chorobach, w cierpieniach, nieszczęściach, w różnego rodzaju kataklizmach, w wojennych zawieruchach i epidemiach, jakie nawiedzały staszowską ziemię. Dlatego też staszowianie od ponad 300 lat indywidualnie bądź zbiorowo przychodzą do Sulisławskiej Pani, by powierzać Jej swoje troski, prosić o łaskę zdrowia czy dziękować za wyjednane u Boga łaski. Przykładowo to do Niej szli dziękując za uratowanie kościoła farnego w czasie najazdu grabieżczych wojsk Jerzego II Rakoczego w 1657 r. To Jej dziękowali za uratowanie miasta przed epidemią cholery, jaka wybuchła w 1821 r. (lub jak podają inne źródła historyczne w 1831 r.). To także Jej dziękowali za pomoc przy budowie kościoła pw. Ducha Świętego - wotum za życie i pontyfikat Papieża Polaka Jana Pawła II.

Tradycja pieszego, zorganizowanego i rokrocznego pielgrzymowania staszowian do sanktuarium w Sulisławicach sięga, jak podają ustne lokalne przekazy roku 1821. Wcześniej odbywały się również piesze pielgrzymki, ale nie miały one stałego charakteru. Warto zaznaczyć, iż pielgrzymki organizowane od 1821 r. nie zostały nigdy przerwane. Nie zdołały tego uczynić ani zawieruchy I i II wojny światowej ani czasy komunizmu. Staszowianie każdego roku szli czy to w dzień czy to pod osłoną nocy w pielgrzymce do Matki Bożej Sulisławskiej spełniając w ten sposób obietnicę dziękczynienia za ocalenie miasta przed epidemią cholery.

Kult Sulisławskiej Pani na staszowskiej ziemi pozostaje wciąż żywy, dlatego też ze względu na tą wyjątkową cześć podjęto się tego opracowania. Publikacja nosi tytuł "Kult Matki Bożej Sulisławskiej w parafii pw. świętego Bartłomieja w Staszowie 1655-2005". W rozdziale pierwszym omówiono zagadnienia związane z położeniem geograficznym sulisławskiego sanktuarium, miejsca kultu i dzieje cudownego obrazu.

Rozdział drugi ukazuje początki kultu Sulisławskiej Pani w parafii pw. świętego Bartłomieja w Staszowie, omawia dzieje pieszych pielgrzymek w XIX w. oraz na przełomie lat 20. i 30. XX w., pielgrzymowanie w czasie okupacji niemieckiej, podtrzymywanie tradycji pątniczych w latach 1946-1980, a także organizację pielgrzymek w latach 1981-2005. W rozdziale tym opisane są również inne formy kultu Matki Bożej Sulisławskiej tj. udział staszowian w uroczystościach na terenie sanktuarium czy nawiedzenie kopii obrazu w parafii.

Natomiast w rozdziale trzecim mowa jest o staszowskich miejscach związanych z Matką Bożą Sulisławską. Czytelnik znajdzie tam opis cmentarza cholerycznego, figury Chrystusa Frasobliwego i krzyży. Całość książki wieńczy dokumentacja zdjęciowa i aneksy.

Warto zaznaczyć, iż autorka tejże publikacji od kilku lat, z kronikarską pasją zajmuje się badaniem dziejów i opisem różnych etapów historii parafii pw. świętego Bartłomieja w Staszowie. Owocem tych poszukiwań jest niniejsza trzecia już z kolei publikacja książkowa. Zapraszam więc serdecznie do jej lektury.