
Święcenia diakonatu w Sandomierzu

22 alumnów V roku Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu przyjęło święcenia diakonatu 8 maja 2003 roku w katedrze sandomierskiej. Święceń udzielił biskup pomocniczy Marian Zimałek. Kandydaci do diakonatu przygotowali się w Diecezjalnym Domu Rekolekcyjnym w Sandomierzu przez rekolekcje, które prowadził ojciec duchowny sandomierskiego WSD ks. Jacek Beksiński.
Diakonat swoimi początkami sięga czasów apostolskich. Pierwsi diakoni wyświęceni przez Apostołów, byli pomocnikami tych, których Chrystus posłał, aby głosili Jego słowo. Zasadniczym obowiązkiem diakonów była służba Chrystusowi żyjącemu w biednych, chorych, cierpiących, potrzebujących pomocy. Obecnie Kościół zleca diakonom: głoszenie Słowa Bożego, troskę o Eucharystię i dzieło chrześcijańskiego miłosierdzia. Na mocy święceń mogą diakoni przewodniczyć publicznej modlitwie Kościoła, udzielać sakramentu chrztu świętego w sposób uroczysty, prowadzić pogrzeby, błogosławić, głosić naukę Bożą poprzez kazania i katechezę. Jako stróże Najświętszego Sakramentu asystują przy Mszy świętej, udzielają Komunii świętej, zanoszą Wiatyk do chorych. Jako urzędowi przedstawiciele Kościoła mają obowiązek zająć się potrzebującymi pomocy duchowej i materialnej. Święcenia diakonatu włączają do duchowieństwa diecezjalnego. Wyrazem tego włączenia jest przyjęcie na zawsze i nieodwołalnie trzech zobowiązań: zobowiązanie do celibatu, zobowiązanie do posłuszeństwa władzy kościelnej, oraz zobowiązanie do modlitwy brewiarzowej.
Ks. Dariusz Woźniczka (e-mail)