"Miłość mi wszystko wyjaśniła" - pod takim tytułem w piątkowy wieczór, po wieczornej Mszy świętej, w parafii Chrystusa Króla został przedstawiony program artystyczny w wykonaniu Stowarzyszenia Nauczycieli i Pedagogów działającego przy parafii. Wiersze Karola Wojtyły prezentowali: Elżbieta Gugała-Jagodzińska, Renata Bajor, Katarzyna Siedlak wraz z synem Piotrem oraz Tersa Gołębiowska-Piś.

Powodem przedstawienia poezji Jana Pawła II była 31. rocznica wybrania Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową. Prezentowane utwory zmuszały zgromadzonych do zadumy nad sensem życia i pojęciem miłości. Sługa Boży Jan Paweł II mówił, że "jeżeli nie spotka się z nią, jeśli jej nie dotknie i nie uczyni w jakiś sposób swoją, jeśli nie znajdzie w niej żywego uczestnictwa, staje się istotą niezrozumiałą", a miłości Boga trzeba wciąż poszukiwać.

Piątkowy wieczór stał się chwilą ciszy od chaosu życia. Dobrane przez Elżbietę Gugałę-Jagodzińską papieskie utwory literackie pozwoliły ukazać miłość z różnych stron. By mogło istnieć i "działać" powinno kipieć skromnością i zachwytem nad każdą chwilą: "Uwielbiam cię, siano wonne, bo nie znajduję w tobie dumy dojrzałych kłosów (...). Uwielbiam cię, drzewo surowe, bo nie znajduję skargi w twoich opadłych liściach (...)" - padły słowa wiersza. Również przez ich pryzmat można było wywnioskować, że człowiek powinien mniej wiedzieć, a więcej wierzyć, że "nie warto czuwać nad bytem, który wymyka się z rąk, jest Piękno rzeczywiste, utajone pod żywą krwią".

Z prezentowaną poezją korelowały utwory muzyczne, które były puszczane pomiędzy wierszami. Zebrani usłyszeć mogli m.in.: "Quo vadis Domine" czy "Hymn o miłości". Całość tworzyła nastrój wywołujący wzruszenie, a równocześnie skłaniała do kontemplacji.

Na zakończenie z ust artystów usłyszeć można było słowa: "Cieszymy się, że mogliśmy medytować najpiękniejszą i najczystszą miłość Bożą, wyrażoną w słowach Jana Pawła II".