8 alumnów V roku Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu przyjęło święcenia diakonatu 8 maja 2007 roku w katedrze sandomierskiej. Święceń udzielił biskup pomocniczy Marian Zimałek. Zgromadzeni na Mszy Świętej biskupi Andrzej Dzięga i Marian Zimałek, księża, klerycy, siostry zakonne i wierni modlili się za nowych diakonów, aby byli wiernymi świadkami Jezusa Chrystusa, który "nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć". - Cały Kościół i Polska cała potrzebują waszego świadectwa, że można i warto być darem dla innych, że warto zapomnieć o sobie i cieszyć się dobrem braci - mówił w homilii bp Zimałek. Kaznodzieja stwierdził, że "takiego znaku i świadectwa potrzeba polskim rodzinom zatroskanym o chleb codzienny, polskiej młodzieży, która z niepokojem myśli o swojej przyszłości, dzieciom, biednym, bezdomnym, chorym i w podeszłym wieku". Na zakończenie biskup pomocniczy zapewnił kandydatów do diakonatu o modlitwie w ich intencji, by zawsze byli zjednoczeni z Chrystusem oraz dodał, że upatruje w nich nadzieję Kościoła, diecezji, seminarium, rodzin i parafii, do których będą posłani. Kandydaci do diakonatu przygotowali się w Diecezjalnym Domu Rekolekcyjnym w Radomyślu nad Sanem przez rekolekcje, które poprowadził ojciec duchowny sandomierskiego Seminarium ks. Dariusz Bęc. Diakonat swoimi początkami sięga czasów apostolskich. Na mocy święceń diakoni mogą przewodniczyć publicznej modlitwie Kościoła, udzielać sakramentu chrztu świętego, prowadzić pogrzeby, błogosławić małżeństwa, głosić homilie. Święcenia diakonatu włączają do duchowieństwa diecezjalnego. Wyrazem tego jest przyjęcie na zawsze trzech zobowiązań: do celibatu, do posłuszeństwa władzy kościelnej oraz do modlitwy brewiarzowej.