Uroczystości restytuowania Bractwa Dobrej Śmierci odbyły się 1 lipca br. w parafii Niekrasów. Z tej racji ks. Witold Dobrzański, dziekan dekanatu połanieckiego przewodniczył Mszy świętej w kościele parafialnym w Niekrasowie. W uroczystościach udział wzięli licznie zgromadzeni parafianie i goście z sąsiednich wspólnot parafialnych oraz duchowieństwo z dekanatu Połaniec, Koprzywnica i Sandomierz. W homilii ks. Stanisław Bastrzyk, miejscowy proboszcz, przedstawił historię Bractwa oraz cel duszpasterski wspólnoty w realiach współczesnego życia. Po Mszy świętej wyruszyła procesja na cmentarz, gdzie modlono się za zmarłych odmawiając różańcowe tajemnice bolesne.

Historia Bractwa sięga XVIII stulecia. Wtedy to ks. Stanisław Sokołowski, proboszcz parafii Niekrasów i właściciele dóbr Ossali, Trzcianki i Niekrasowa, Alexander i Eleonora Skarbek, jak również właściciel Turska Wielkiego, Michał z Trojanowych Różyc Różycki i Jan Dunin Karwicki, dziedzic wsi Świniary (par. Łoniów) powołali 1 lipca 1760 na zamku w Sandomierzu Bractwo Dobrej Śmierci. Widocznym znakiem działalności Bractwa pozostał w Kościele ołtarz "Dobrej Śmierci". Bractwo restytuował dekretem z 15 czerwca 2005 r. biskup sandomierski Andrzej Dzięga. W dekrecie określił jego cele: uczestniczenie w comiesięcznej Eucharystii sprawowanej w intencji konających i zmarłych przy ołtarzu "Dobrej Śmierci" z homilią omawiającą Mękę Chrystusa i nabożeństwo Drogi krzyżowej, codzienna modlitwa Bractwa za konających, modlitwa członków Bractwa o łaskę dobrej śmierci dla siebie oraz odwiedzanie chorych i rozmowa z nimi na tematy religijne, a zwłaszcza przygotowanie chorego do przyjęcia Wiatyku. Członkowie Bractwa zapisani będą do księgi brackiej.