21 grudnia 2011 roku Kapituła Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej „Eutrapelia” została zaproszona do Zespołu Szkół Nr 1 im. Kopernika w Ostrowcu Świętokrzyskim. Na sali gimnastycznej zgromadziła się młodzież całej szkoły wraz z nauczycielami, aby wspólnie, tuż przed świętami Bożego Narodzenia przeżywać współczesne jasełka, przygotowane przez Lidię Mieczyńską we współpracy z ks. Emilem Hapakiem pt. „Tym, którzy są w drodze”. Widzowie znaleźli się na dworcu głównym w Ostrowcu Świętokrzyskim w Wigilię Bożego Narodzenia, na którym pojawił się Anioł i Święta Rodzina. Spotkało się tam kilka osób, których splot nieprzewidzianych okoliczności zmusił do spędzenia Wigilii na dworcu. Kiedy pojawiła się pierwsza gwiazdka, każda z tych osób zapomniała o swoich problemach i łącząc się ze wszystkimi zgromadzonymi na sali zasiedli do Wigilii łamiąc się opłatkiem. Dzięki Nowonarodzonemu Chrystusowi w każdym nastąpiła zmiana, ponieważ Jezus chciał, by świat na nowo się odrodził dla Miłości, bez której nie można żyć.

Natomiast 22 grudnia młodzież II Liceum Ogólnokształcącego im. Chreptowicza w Ostrowcu Świętokrzyskim przygotowała program artystyczny pod kierunkiem Barbary Podsiadło, według autorskiego scenariusza pt. „Pamięć Narodu, to co przemija i to co zostaje na wieki”. Sala gimnastyczna, wypełniona po brzegi młodzieżą, nauczycielami, wychowawcami i reprezentacją rodziców zamieniła się w rodzinny dom, w którym babcia w Wieczór Wigilijny przekazuje kronikę tradycji rodzinnych swoim kochanym wnuczkom. Chce im przybliżyć klimat Bożego Narodzenia w perspektywie losów Polski w różnych czasach m.in. tęsknotę żołnierzy zesłanych na wygnanie, wspomnienia tych, którzy zostali pomordowani w Katyniu, gdzie gasła Betlejemska Gwiazda i cisza trwogi otulała mogiły, czekanie matki na powrót syna z wojny oraz krzyk bratobójczej rozpaczy w okresie stanu wojennego. Wszystkie te zapiski mówiły, że nasi przodkowie zdali egzamin z miłości, honoru, solidarności i wytrwałości. W tym programie artyści podkreślili, jak ważna jest bliskość pokoleń i pamięć o tym co przeminęło, a jednocześnie, co powinno młode pokolenie ponieść w przyszłość i zapełniać kolejne karty kroniki. Bogactwo elementów świątecznych w scenografii, śpiew dziewcząt przy akompaniamencie gitar i skrzypiec dopełniły całość prezentacji.