Dobiegł końca maj - piękny miesiąc Maryjny, a wraz z nim od dawna zakorzeniony zwyczaj zbierania się na majówkę przy przydrożnych kapliczkach i krzyżach, śpiewania Litanii Loretańskiej ku czci Matki Bożej, pieśni, zwłaszcza tej "Chwalcie łąki umajone", odmawiania różańca. Tradycję tych nabożeństw przed figurą Matki Bożej Niepokalanie Poczętej, postawioną przed Ratuszem na Starym Mieście w Sandomierzu w 1776 r. na pamiątkę ocalenia jego mieszkańców od epidemii cholery, wprowadził cztery lata temu ks. Bogdan Piekut, proboszcz parafii katedralnej. - Początkowo ludzie przychodzili niepewni na to nabożeństwo, zwłaszcza gdy patrzyło na nich wielu turystów, ale z czasem grupa czcicieli Matki Bożej powiększała się, przychodziło nawet do trzydziestu osób, spotykając się z bardzo miłą i radosną reakcją przybyłych do Sandomierza gości. Niektórzy podkreślali, że pierwszy raz widzą majówkę w mieście i stwierdzali, że są bardzo zbudowani postawą osób, które tak odważnie modlą się - wspomina ks. proboszcz. Bardzo pozytywne jest też to, że nikt w tym nabożeństwie nie przeszkadzał, osoby postronne wyciszały się - dodaje ks. Bogdan Piekut. Majówki na Starym Mieście prowadziła z wielkim zaangażowaniem pani Teresa Kurowska. Niejednokrotnie modlili się z grupą mieszkańców Sandomierza księżą pracujący przy parafii katedralnej i udzielali im błogosławieństwa. Jeszcze dłuższą, bo ponaddziesięcioletnią tradycję majowych nabożeństw, kontynuują mieszkańcy okolicy w pobliżu wzgórza Salve Regina. Modlitwy tu prowadzi z wielką gorliwością Zofia Kuziora. Ze wzruszeniem pokazuje zdjęcia, na których utrwalone zostały te nabożeństwa oraz obecność śp. bp. Mariana Zimałka podczas Mszy Świętej odprawionej z okazji 150. rocznicy postawienia figury Matki Bożej na wzgórzu. Obie grupy wypraszają łaski potrzebne dla Kościoła, Ojczyzny, rodzin, modlą się o powołania kapłańskie. Postanowiły też nadal spotykać się w tych miejscach, by prowadzić nabożeństwa czerwcowe, na które zapraszają czcicieli Najświętszego Serca Pana Jezusa.