Uroczystości jubileuszowe 80. rocznicy urodzin emerytowanego biskupa sandomierskiego Wacława Świerzawskiego odbyły się w bazylice katedralnej w Sandomierzu 14 maja 2007 roku. Na Mszę Świętą dziękczynną, której przewodniczył biskup sandomierski Andrzej Dzięga przybyli biskupi Marian Zimałek i Edward Frankowski, prawie 130 księży, siostry zakonne, klerycy, przedstawiciele władz samorządowych, organizacji i stowarzyszeń oraz wierni z diecezji. - Dzisiejsza modlitwa jest wielkim dziękczynieniem Bogu za dar 80 lat biskupa seniora. Prosimy Boga o dar długich lat życia, o potrzebne siły fizyczne, o nieustanną radość ducha, o obfitość Bożego błogosławieństwa na każdy dzień życia. Niech Bóg będzie uwielbiony przez całe życie Ekscelencji, przez dzisiejszą naszą modlitwę i przez całe to szczególne i piękne spotkanie - wprowadził w uroczystość bp Dzięga. W homilii bp Edward Frankowski wyraził wdzięczność Dostojnemu Jubilatowi za lata posługi biskupiej w diecezji, za słowa i czyny kapłańskiego i biskupiego życia przepełnionego mocą chrystusowego ducha. Kaznodzieja przypomniał o ogromnym dorobku naukowym bp. Świerzawskiego, o setkach napisanych pozycji książkowych, artykułów, recenzji i listów pasterskich, o wielkiej ilości wygłoszonych mów, przemówień i homilii. Bp Frankowski podkreślił, że całe życie biskupa seniora, to wchodzenie w przyjaźń z Jezusem, to lata nieustannych odpowiedzi: "Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię miłuję". Po Mszy Świętej życzenia Dostojnemu Jubilatowi złożyli: biskupi, przedstawiciele kapłanów, sióstr zakonnych, rodzin, dzieci i młodzieży, burmistrz Sandomierza oraz wszyscy chętni. Burmistrz Sandomierza Jerzy Borowski wręczył bp. Wacławowi Świerzawskiemu honorowe wyróżnienie "Bene meritus". - W dowód najwyższego szacunku proszę przyjąć od wspólnoty samorządowej Sandomierza honorowe wyróżnienie "Bene meritus", jako klucz do bram tego miasta - powiedział burmistrz.

Biskup Wacław Świerzawski urodził się w Złoczowie w archidiecezji lwowskiej 14 maja 1927 roku. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk arcybiskupa metropolity lwowskiego Eugeniusza Baziaka 11 grudnia 1949 roku. Odtąd pełnił posługę kapłańską w duszpasterstwie i na polu naukowym. Magister teologii Uniwersytetu Jagiellońskiego i magister prawa kanonicznego Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, uzyskał po ukończeniu benedyktyńskiego Instytutu Liturgicznego św. Anzelma w Rzymie tytuł doktora teologii. W roku 1975 otrzymał stopień doktora habilitowanego i został docentem i kierownikiem katedry teologii liturgii, a także kuratorem katedry homiletyki na Papieskim Wydziale Teologicznym. W roku 1981 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, zaś w roku 1989 profesora zwyczajnego, zostając dodatkowo kuratorem katedry teologii życia wewnętrznego. Wybrany w roku 1988 i ponownie w roku 1991 rektorem Papieskiej Akademii Teologicznej, pełnił ten urząd do momentu mianowania go przez Ojca Świętego Jana Pawła II biskupem diecezji sandomierskiej. Bp Świerzawski jest autorem 64 książek i ok. 1300 artykułów naukowych i popularnonaukowych z dziedziny teologii liturgii i duchowości, drukowanych w czasopismach polskich i zagranicznych. Jako dydaktyk, jest promotorem licznych prac magisterskich, licencjackich i doktorskich. Jest członkiem towarzystw naukowych w kraju i za granicą. W roku 1975 został powołany na członka Komisji Episkopatu Polski ds. Uchwał Soboru Watykańskiego II. Od roku 1983 należy do zespołu redakcyjnego polskiej wersji "Communio". Od 1980 roku jest członkiem a od roku 1994 przewodniczącym Komisji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Episkopatu Polski oraz wydawcą i redaktorem pisma "Anamnesis". Od 1994 roku jest członkiem watykańskiej Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, a od roku 1996 członkiem Komisji Episkopatu ds. Duszpasterstwa Ogólnego i Rady Naukowej Episkopatu Polski. Sakrę biskupią otrzymał bp Świerzawski 28 kwietnia 1992 roku w katedrze sandomierskiej z rąk nuncjusza apostolskiego abp. Józefa Kowalczyka. Jako ordynariusz erygował w Sandomierzu dla kształcenia świeckich Instytut Teologiczny im. Bł. Wincentego Kadłubka (z Diecezjalnym Studium Ogranistowskim). Podjął w diecezji wiele inicjatyw dotyczących struktur i duszpasterstwa, takich jak powołanie ośrodka Caritas, Domu Samotnej Matki, Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży, Stowarzyszenia Rodzin Katolickich, Akcji Katolickiej. Erygował przy katedrze Ośrodek Katechumenalny dla diecezji sandomierskiej. Otworzył Dom Rekolekcyjny w Radomyślu, Katolicki Dom Kultury "Arka" w Racławicach i Liceum Katolickie im. Św. Jadwigi Królowej w Sandomierzu. Wprowadził wieczystą adorację i dyżury w konfesjonale w kościele Świętego Ducha w Sandomierzu. Zorganizował dla wszystkich parafii diecezjalny Kongres Eucharystyczny. Przeprowadził Drugi Synod Diecezji Sandomierskiej. Koncelebrował z Janem Pawłem II uroczystą Mszę Świętą w Sandomierzu podczas Jego pielgrzymki, przy udziale kilkuset tysięcy wiernych.