"W krzyżu cierpienie, w krzyżu zbawienie, w krzyżu miłości nauka. Kto Ciebie, Boże, raz pojąć może, ten nic nie pragnie, ni szuka" to niepisany motyw przewodni niezwykłej Drogi Krzyżowej, która powędrowała ulicami Ożarowa 11 kwietnia i zgromadziła tłumy wiernych. Procesję poprowadził biskup sandomierski Andrzej Dzięga, w asyście proboszcza ks. Stanisława Szczerka oraz księży z dekanatu. W ten tradycyjny już sposób parafia przeżywa historię Męki Jezusa Chrystusa i w skupieniu oczekuje dnia Zmartwychwstania Pańskiego. Ożarów dawno nie widział tak licznego zgromadzenia wiernych, którzy mimo niezbyt sprzyjającej aury, zdecydowali się na publiczną deklarację wiary i miłości wobec Ukrzyżowanego. - Droga Krzyżowa ulicami własnego miasta ma wymiar uniwersalny, ponadczasowy, to nie tylko manifestacja trwałości wiary, ale także bardzo osobista wędrówka w ślad za krzyżem, który każdy z nas dźwiga na swych ramionach - tymi słowami biskup Dzięga zaprosił do wspólnej modlitwy. Wśród uczestników Drogi Krzyżowej byli przedstawiciele wszystkich stanów i zawodów. Procesji towarzyszył nastrój powagi i skupienia. Szczególnym przeżyciem było przekazywanie krzyża z wizerunkiem Jezusa Ukrzyżowanego z ramion jednego stanu na ramiona innego.

W ożarowskiej Drodze Krzyżowej nie zabrakło odniesień do współczesnego świata wartości, modlitwy o pokój, Miłosierdzia Bożego. W kontekście męki Pańskiej rozważano potrzebę świadomego rozwiązywania trudnych zadań życiowych, które niesie rzeczywistość tu i teraz. - Podejmowanie trudów codziennych, naszych krzyży, wymaga od nas wiary i odwołań do wzoru Boga-Człowieka, który stanowi cel wszelkich ziemskich dróg, ubitych gościńców i świetlistych szlaków - podkreślał biskup sandomierski. W rozważaniach Męki Pańskiej na ulicach Ożarowa padło wiele pytań, których źródła sięgają nauk biblijnych: Czego boi się człowiek wierzący? Sprzeniewierzenia? Zaprzepaszczenia boskich planów i Jego zamierzeń wobec Ciebie i mnie? Przy kolejnych stacjach Drogi Krzyżowej rozważano tajemnicę dobroci Boga wobec człowieka oraz zwrócono uwagę na konieczność zrozumienia bólu bliźniego.

Modlitwa różańcowa i wzruszające pieśni w wykonaniu scholii nadały uroczystości dodatkowego znaczenia. Śpiewali dorośli i mali uczestnicy procesji, szły całe rodziny, wspólnie rozważając poszczególne stacje Drogi Krzyżowej.