50. rocznica święceń kapłańskich biskupa pomocniczego Edwarda Frankowskiego i czterech kapłanów złotych jubilatów stały się szczególną okazją do wspólnej modlitwy i dziękczynienia zanoszonego do Boga w sandomierskiej bazylice katedralnej 18 czerwca 2011 roku. Uroczystej Mszy świętej przewodniczył Biskup Jubilat, zaś koncelebrowali biskup sandomierski Krzysztof Nitkiewicz, biskup administrator lubelski Mieczysław Cisło, biskup pomocniczy lubelski Ryszard Karpiński oraz księża złoci jubilaci i prawie 180 kapłanów z diecezji sandomierskiej i gości, w tym przedstawiciele kapituł, wychowawcy i profesorowie Seminarium Duchownego, pracownicy Kurii Diecezjalnej i uczelni katolickich.

Do wdzięczności Bogu za złote jubileusze oraz do wspólnej modlitwy zachęcił zgromadzonych bp Nitkiewicz. - Ojciec święty Pius XI powiedział, że Bóg nie ma niczego większego do ofiarowania człowiekowi niż dar kapłaństwa. Wie o tym dobrze nasz jubilat, dlatego z wielką pobożnością i pokorą, niestrudzenie i odważnie pełni od pół wieku świętą posługę, wspierając jednocześnie kolejnych ordynariuszów jako biskup pomocniczy. Zmieniła się Polska, zmienili się Polacy, zmiany zachodzą również w Kościele, a w Tobie, Księże Biskupie, wielu widzi niezmiennie ojca, przewodnika i obrońcę - powiedział biskup ordynariusz Krzysztof Nitkiewicz. Następnie na prośbę biskupa ordynariusza zostało odczytane przez kanclerza Kurii Diecezjalnej ks. Pawła Bieleckiego okolicznościowe przesłanie skierowane do jubilata przez papieża Benedykta XVI.

W homilii ks. Kazimierz Skawiński, wykładowca w Wyższym Seminarium Duchownym ukazał ważność i wielkość powołania kapłańskiego, które jest darem Boga. Kaznodzieja przypomniał także najważniejsze wydarzenia z posługiwania kapłańskiego bp. Frankowskiego. - Życie księdza biskupa Edwarda Frankowskiego, to życie niezwykle bogate, treściwe, wyróżniające się dynamicznym działaniem, różnorodnością inicjatyw duszpasterskich (...). Nie zapomina o nikim. Pamięta o ludziach potrzebujących, prześladowanych, szykanowanych, zepchniętych na margines życia, jego działalność obejmuje wiele sfer naszego życia: religijną, duszpasterską, moralną, kulturalną, intelektualną - mówił ks. Skawiński.

Życzenia Złotym Jubilatom w imieniu kapłanów diecezji sandomierskiej złożył rektor Seminarium Duchownego ks. Jan Biedroń, wręczając bp. Frankowskiemu obraz z bł. Jerzym Popiełuszką i jubileuszową stułę. Słowa wdzięczności wypowiedział także o. Tadeusz Rydzyk, dyrektor Radia Maryja i telewizji Trwam, które transmitowały przebieg uroczystości jubileuszowych. Wszyscy chętni wyrazy wdzięczności i słowa życzeń mogli wyrazić w Seminarium Duchownym.

Na zakończenie bp Frankowski podziękował wszystkich obecnym za wspólną modlitwę. Przypominał też czasy, w których realizował swoje kapłaństwo. - Dziś patrząc na kapłaństwo w perspektywie 50 lat mojej posługi mogę powiedzieć, że jest ono najpierw łaską i darem Chrystusowym, z którym trzeba współpracować by dobrze go wypełnić. Kapłaństwo jest także służbą w wypełnianiu posłannictwa Jezusowego nauczania, uświęcania a także pasterskiego kierowania ludem Bożym w drodze do zbawienia. Jestem wdzięczny Bogu za wybranie mnie do pełni kapłaństwa, które od 1989 r., realizuję, jako biskup. Moje pasterskie zawołanie „Christus Vincit” ma odniesienie do czasu, w którym zostałem biskupem. Nie był to łatwy czas. Uważałem, że moja posługa biskupia jest dalszym ciągiem kapłańskiej służby tylko w większym zakresie odpowiedzialności za powierzony mi lud - powiedział bp Frankowski.

Wokół Biskupa Jubilata licznie zgromadzili się oprócz kapłanów m.in. alumni sandomierskiego Wyższego Seminarium Duchownego, siostry zakonne, parlamentarzyści, samorządowcy, środowiska akademickie z diecezji i spoza jej granic, członkowie Akcji Katolickiej i KSM, bractwa, ruchy, stowarzyszenia, grupy modlitewne i liturgiczne, przedstawiciele NSZZ Solidarność, rzemieślnicy, reprezentanci stowarzyszeń i oświaty, Zespół Pieśni i Tańca „Racławice”, poczty sztandarowe oraz chór katedralny, który swoim śpiewem wzbogacił liturgię.

Bp Edward Frankowski urodził się 15 sierpnia 1937 roku w Kępie Rzeczyckiej, święcenia kapłańskie otrzymał 18 czerwca 1961 roku w Przemyślu, 5 marca 1989 roku w Stalowej Woli przyjął sakrę i został biskupem pomocniczym diecezji przemyskiej, zaś po reorganizacji struktur diecezjalnych 25 marca 1992 roku biskupem pomocniczym diecezji sandomierskiej. Jego biskupim hasłem jest zawołanie „Christus vincit!”. Bp Frankowski bronił praw ludzi pracy, szczególnie podczas strajku w 1988 w Hucie Stalowa Wola, jako duszpasterz ludzi pracy organizował pomoc i obronę działaczy opozycji represjonowanych przez władze komunistyczne, szczególnie w stanie wojennym. Represjonowany przez władze PRL. Instytut Pamięci Narodowej w 2004 roku przyznał mu status pokrzywdzonego przez system komunistyczny. Pracując w Stalowej Woli inspirował społeczne inicjatywy, m.in. pierwsze wybory samorządowe w blokach mieszkalnych, zakładał i organizował Studium o Rodzinie, Ośrodek Kultury Chrześcijańskiej, Klub Inteligencji Katolickiej, Towarzystwo Przyjaciół KUL, Tygodnie Kultury Chrześcijańskiej. Jako biskup pomocniczy diecezji sandomierskiej organizował zespoły synodalne w ramach II Polskiego Synodu Plenarnego i parafialne oddziały Akcji Katolickiej. Jest twórcą i organizatorem Filii Wydziału Nauk Społecznych KUL w Stalowej Woli (obecnie Wydział Zamiejscowy Nauk o Społeczeństwie KUL w Stalowej Woli), gdzie organizował także liczne sesje popularno-naukowe oraz powołał ośrodek formacji świeckich liderów katolickich. Został odznaczony m.in.: Orderem Społecznej Fundacji Pamięci Narodu Polskiego „Polonia Mater Nostra Est” (2001), Złotym Medalem Związku Oficerów Rzeczpospolitej Polskiej im. Marszałka J. Piłsudskiego przyznanym przez Światową Federację Polskich Kombatantów (2005), Medalem Wdzięczności Polonii „Gaude Mater Polonia” (2004) i Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski (2006).

Złoty jubileusz kapłaństwa świętowali wraz z bp. Frankowskim ks. Henryk Krawczyk, ks. Zygmunt Longawa, ks. Andrzej Miller i ks. Adam Nowak.