Osoby konsekrowane w duszpasterstwie i ich rola dziś w konkretnej posłudze w parafiach ostrowieckich - taki problem do dyskusji w gronie duszpasterzy postawił podczas wizytacji kanonicznej 26 października 2006 r. w parafii Św. Stanisława w Denkowie, dekanat Ostrowiec bp Marian Zimałek. Przypomniał, że na terenie tego dekanatu pracują kapłani ze Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego pełniąc posługę w Szpitalu i Domu sióstr Rodziny Maryi. Bardzo gorliwą posługą odznaczają się siostry zakonne i to na różnych polach działania: około 50 sióstr ze Zgromadzenia Franciszkanek Świętej Rodziny posługuje na terenie 3 parafii: Św. Michała, Matki Bożej Saletyńskiej i Św. Stanisława. Na terenie parafii Najświętszego Serca Jezusowego pracują siostry ze Zgromadzenia Służek NMP Niepokalanej. Wcześniej było więcej zgromadzeń, które zrezygnowały z posługi i życia na tym terenie. Co było tego przyczyną? Jaką rolę odgrywają osoby konsekrowane w Kościele w diecezji, parafii, w Ostrowcu? Na czym polega specyfika posługi zakonników jako duszpasterzy, zwłaszcza proboszcza parafii, którą biskup diecezjalny powierzył zakonowi? Są różne przyczyny takich praktyk i te praktyczne i te teologiczne. Należy zauważyć głębszy sens owych decyzji. Aby to zrozumieć należy przybliżyć charyzmat danego Zgromadzenia chociażby Księży Sercanów stwierdził bp Zimałek. Zgromadzenie założył pod koniec XIX wieku bł. Jan Leon Dehon i nadał mu charakter misyjny. Księża pracują w 33 krajach świata jest ich ok. 2300. Przybyli do Polski w 1928 roku a do Ostrowca, aż do 3 parafii podmiejskich w 1961 roku. Ksiądz biskup zachęcił do wypowiedzi samych Sercanów, którzy dając świadectwo odkrywali na nowo swoją rolę w Ostrowcu. Powstali przecież jako zgromadzenie mające na celu intronizować Najświętsze Serce Jezusa w życiu ludzi wiary, wynagradzać Bogu za grzechy poprzez zjednoczenie z Bożym Sercem we Mszy Świętej wynagradzającej i adoracje Najświętszego Sakramentu oraz ofiary i cierpienia podejmowane w łączności z Chrystusem wynagrodzicielem głosząc wezwanie ?Przyjdź Królestwo Twoje?. Cechą charakterystyczną ich pracy była i ma być praca wśród robotników, którzy walczą o swój byt, jego poprawę o sprawiedliwość społeczną. To właśnie w tych charyzmatach zauważamy mądrość i sens ich tutejszego posługiwania wśród robotników. Dziś ta działalność wymaga wznowienia. Robotnicy nie mogą już liczyć na prawdziwą i pełną obronę ich interesów przez Związki Zawodowe. Prymitywny kapitalizm i postawy liberalne zaczynają przypominać czas niesprawiedliwego wyzysku doby przełomu wieków XIX i XX. Rodzą się postawy depresji i załamania, pojawia się bieda o czym świadczą darmowe jadłodajnie i kolejki do punktów Caritas. Taki owoc dyskusji zarysował się bardzo wyraźnie na tle rzeczywistej sytuacji duchowej i materialnej ludzi Ostrowca. W tym właśnie duchu przebiegało spotkanie zatroskanych duszpasterzy. Trzeba docenić obecność osób konsekrowanych, współpracy i konieczność życia i wprowadzania charyzmatów w posługę duszpasterską. Ona ma właśnie taką postawą różnić się od posługi duszpasterzy diecezjalnych. Tego dnia bp Zimałek spotkał się także w ośrodku wychowawczym z dziećmi, które są w nim przygotowywane do życia dorosłego. Siostry Rodziny Maryi tu pracujące zauważyły w rozmowie z niepokojem problem częstego powrotu do trudnych środowisk, z których wyszły ich podopieczne. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest mała pomoc państwa w zapewnieniu w miarę normalnego statusu bytowania. Często te osoby mogły by poradzić sobie w normalnym funkcjonowaniu, gdyby zapewniono im odpowiednią pomoc. Tymczasem ich powrót do nienormalności kończy się pomnażaniem biedy. W chwili tego spotkania panowała jednak radosna atmosfera. Jak dobrze widzieć ludzi szczerego uśmiechu i pogody ducha.

Wizytacja kanoniczna parafii i całego dekanatu to nie tylko sprawdzenie stanu funkcjonowania administracyjnego jednostek kościelnych, to przede wszystkim spotkanie żywego Kościoła z Chrystusem, na modlitwie na słuchaniu Chrystusowych słów, które odnawiają każdego człowieka w jego człowieczeństwie, chrześcijaństwie. Jest to okazja do pogłębiania więzi wspólnot również duszpasterzy i możliwość nowego spojrzenia na rzeczywistość naszego życia i pielgrzymowania ku Zbawieniu.