18 alumnów V roku Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu przyjęło święcenia diakonatu 8 maja 2004 roku w katedrze sandomierskiej. Święceń udzielił biskup pomocniczy Marian Zimałek. Kandydaci do diakonatu przygotowali się w Diecezjalnym Domu Rekolekcyjnym w Radomyślu nad Sanem przez rekolekcje, które poprowadził ojciec duchowny sandomierskiego WSD ks. Dariusz Bęc.

Diakonat swoimi początkami sięga czasów apostolskich. Pierwsi diakoni wyświęceni przez Apostołów, byli pomocnikami tych, których Chrystus posłał, aby głosili Jego słowo. Zasadniczym obowiązkiem diakonów była służba Chrystusowi żyjącemu w biednych, chorych, cierpiących, potrzebujących pomocy. Obecnie Kościół zleca diakonom: głoszenie Słowa Bożego, troskę o Eucharystię i dzieło chrześcijańskiego miłosierdzia. Na mocy święceń mogą diakoni przewodniczyć publicznej modlitwie Kościoła, udzielać sakramentu chrztu świętego, prowadzić pogrzeby, błogosławić, głosić naukę Bożą poprzez homilie. Jako stróże Najświętszego Sakramentu asystują przy Mszy świętej, udzielają Komunii świętej, zanoszą Wiatyk do chorych. Jako urzędowi przedstawiciele Kościoła mają obowiązek zająć się potrzebującymi pomocy duchowej i materialnej. Święcenia diakonatu włączają do duchowieństwa diecezjalnego. Wyrazem tego włączenia jest przyjęcie na zawsze i nieodwołalnie trzech zobowiązań: zobowiązanie do celibatu, zobowiązanie do posłuszeństwa władzy kościelnej oraz zobowiązanie do modlitwy brewiarzowej.