15 lipca 2007 roku w parafii Stany pod przewodnictwem bp. Mariana Zimałka świętowano potrójną uroczystość, której patronował św. Jan Gwalbert: wprowadzenie Jego relikwii, doroczny odpust tutejszej parafii i święto patronalne leśników - wpisało się ono w "Regionalne Dni Lasu - Nowa Dęba 2007", podczas których została poświęcona nowa siedziba Nadleśnictwa Nowa Dęba i posadzony "Dąb Jana Pawła II". Św. Jan, syn Gwalberta, urodził się we Florencji około roku 1000 (995?); pochodził z rodziny arystokratycznej; jego młodość przypadła na okres walk między włoskimi miastami i rodami; w jednej z bójek został zabi-ty jego brat Hugo; zgodnie z prawem zwyczajowym zwanym vendettą, najbliżsi krewni powinni pomścić krew zmarłego. Sposobna okazja nadarzyła się nieba-wem. Jan Gwalbert spotkał zabójcę w Wielki Piątek; gdy dobył miecza, żeby go uśmiercić, zabójca padł na kolana, złożył ręce i w imię Jezusa ukrzyżowanego, zaczął błagać o darowanie życia. Jan mocował się ze sobą przez dłuższy czas; w końcu schował miecz, zsiadł z konia i powiedział do klęczącego: "Idź w pokoju, gdzie chcesz; niech ci Bóg przebaczy i ja ci przebaczam"; następnie poszedł do pobliskiego kościoła, ukląkł przed krucyfiksem i pogrążył się w modlitwie; Chrystus skinieniem głowy miał zaaprobować jego heroiczny czyn; Gwalbert usłyszał wewnętrzny głos: "Ponieważ przebaczyłeś swojemu wrogowi, pójdź za Mną". Po tym wydarzeniu, pomimo sprzeciwu ojca, wstąpił do klasztoru benedyktynów. Nie pozostał tam długo; pragnąc odnowy Kościoła, zaangażował się w walkę z symonią, tj. kupowaniem godności kościelnych za pieniądza, oddalił się na pustkowie i w miejscowości Vallombrosa (Vallis Umbrosae = Cienista Dolina) zbudował klasztor i założył zakon, którego członkowie są nazywani wallombrozjanami; wierny benedyktyńskiemu hasłu "ora et labora" = "módl się i pracuj" wspólnie z braćmi poświęcił się modlitwie, pokucie, dziełom miłosierdzia i sadzeniu lasów; mnisi poznawali prawa rządzące życiem lasu, troszczyli się o drzewa, ptaki i zwierzęta leśne. Klasztor w Vallombrosa stał się wzorem dla innych klasztorów. Jan Gwalbert zmarł 12 lipca 1073 r. w Passigniano pod Florencją i tam spoczywają jego kości; od dziś ich cząstka, którą przywiózł ks. kan. Zbigniew Mistak, będzie się znajdować w przepięknej świątyni w Stanach. Wprawdzie parafia Stany została utworzona dopiero w 1818 r., ale już w roku 1697 była tam kaplica, którą ufundowała hrabina Rozalia Tarnowska; w 1802 r. proboszcz parafii Grębów, do której Stany wtedy należały, ks. Przemykalski rozbudował kaplicę i uprosił biskupa, żeby jej patronem ustanowił św. Jana Gwalberta, którego imię sam nosił. Patronem leśników św. Jan Gwalbert został ogłoszony przez papieża Piusa XII w 1951 r. "Bohater przebaczenia", bo takim tytułem obdarowała go historia, osiadłszy w zalesionej okolicy, nie tylko razem ze współbraćmi zakonnymi sadził drzewa, troszczył się o nie i zgłębiał prawa, które rządzą życiem lasu; dla św. Jana Gwalberta las był przebogatą księgą; rozczytywał się w niej; w każdym drzewie, zwierzęciu, ptaku, krzewie, roślinie widział ukrytą mądrość Boga Stwórcy i Jego dobroć; nie obca mu była symbolika poszczególnych odmian drzew i rola, jaką pełni w życiu religijnym drzewo życia, drzewo wiadomości dobrego i złego czy święte drzewo krzyża, na którym zawisło zbawienie świata. Biorąc pod uwagę umiejscowienie budynku nadleśnictwa w Nowej Dębie, wypada wspomnieć o dębach. Już sama potężna sylwetka dębu i trwałość dębowego drewna mogą uchodzić za symbol siły. Na siłę dębu wskazuje również jego łacińska nazwa quercus robur i nasze polskie porzekadło: mocny jak dąb. W Biblii znajdują się dość liczne wzmianki o dębach; księgi historyczne kilkakrotnie wspominają o nich jako o żywych pomnikach, które upamiętniają ważne wydarzenia, np. ukazanie się Boga Abrahamowi pod dębami Mamre, odnowienie przymierza narodu wybranego z Panem Bogiem za czasów Jozuego czy ukazanie się Anioła Bożego Gedeonowi; prorocy widzieli w dębie symbol pełni życia ludu Bożego. Kontynuacją praktyki, która sięga tak odległych czasów, było posadzenie dębu przez leśników dla upamiętnieniu postaci Ojca Świętego Jana Pawła II. Drzewko zostało wyhodowane z żołędzi najstarszego dębu polskiego imieniem Chrobry; żołędzie poświęcił Papież Polak w 2004 r. podczas audiencji, w której uczestniczyli leśnicy, obchodzący 80. rocznicę Leśnictwa Polskiego. Na terenie diecezji sandomierskiej "Dęby Jana Pawła II" zostały już posadzone w Sandomierzu, Staszowie i na Świętym Krzyżu.