Bp Krzysztof Nitkiewicz: Sandomierz stał się w ostatnich latach bardzo modny dzięki serialowi o księdzu detektywie. Obserwuję czasami jak przewodnicy oprowadzają różne grupy i mówią, gdzie i co robił ojciec Matusz. Osobiście bardzo się cieszę z tak dużej liczby gości, gdyż to stanowi szansę dla rozwoju miasta i dla bardziej przedsiębiorczych mieszkańców. Żeby jednak bezcenne dziedzictwo religijne i narodowe Sandomierza nie zostało zepchnięte na drugi plan, podjęliśmy inicjatywy mające na celu uświadomienie zwiedzającym, że znajdują się w miejscu niezwykłym. Od października w dawnym szpitalu Św. Ducha, działa Sandomierskie Centrum Obsługi Ruchu Turystycznego. Prowadzi je Caritas diecezjalna, a wśród zatrudnionych są osoby niepełnosprawne. Jednocześnie Muzeum Diecezjalne w Sandomierzu organizuje w historycznych wnętrzach Domu Długosza lekcje dla uczniów z haftu, malarstwa, rzeźby i zwyczajów ludowych. To także jest forma ewangelizacji, a zarazem kształtowanie zdrowego patriotyzmu. Mówiąc o historii, która splata się z rzeczywistością wypada jeszcze wspomnieć o tym, że decyzją Stolicy Apostolskiej bł. Salomea, pierwsza polska klaryska, została ogłoszona patronką Zawichostu. Z kolei sandomierska wspólnota klarysek uzyskała osobowość prawną. Jeżeli weźmiemy pod uwagę, że Salomea złożyła śluby zakonne w kaplicy sandomierskiego zamku, a w Zawichoście założyła klasztor klarysek, można powiedzieć, że historia zatoczyła jakieś błogosławione koło. Miałem szczęście przewodniczyć kapitule, która wybrała przełożoną - ksienię sandomierskiego wspólnoty i jestem przekonany, że siostry będą nas wspierały jeszcze mocniej swoją modlitwą i przykładem.