Jastkowie to wieś ta położona jest w województwie podkarpackim, w powiecie stalowowolskim, w gminie Pysznica. W parafialnym kościele pw. Przemienienia Pańskiego 6 sierpnia 2008 roku zgromadzili się wierni parafii wraz z przybyłymi gośćmi, by wspólnie uczestniczyć w sumie odpustowej sprawowanej z racji przypadającego odpustu. Uroczystą Mszę Świętą odpustową poprzedziła wspólna modlitwa - Jutrznia, której przewodniczył ks. Tadeusz Mach, dziekan dekanatu Stalowa Wola Północ i proboszcz tejże parafii. Sumie odpustowej przewodniczył i homilię wygłosił wikariusz z Rozwadowa ks. Rafał Olszówka. W homilii ks. Olszówka zaznaczył, że "odpust parafialny to nie kramy, to nie kupowanie pod kościołem jakiś tam błyskotek - to też się łączy z odpustem, ale odpust to przede wszystkim darowanie kary doczesnej za grzechy zgładzone już co do winy w sakramencie pojednania. W dalszej części wyjaśnił naukę płynącą z czytań mszalnych, ponieważ "to jest mądrość Boża zapisana na kartach Pisma Świętego". Wikariusz z Rozwadowa skoncentrował się na jednej rzeczy - aspekcie objawienia się Jezusa. Jak stwierdził kaznodzieja "każdy marzy o stabilizacji, człowiek pragnie żeby mieć dom, żeby mieć spokojne życie, dobrą rodzinę, dobrych sąsiadów, dobrych teściów, aby jakoś spokojnie tutaj na ziemi żyć". Jednakże człowiek często mylnie szuka tego spokoju w życiu, jednakże należy pamiętać o tym, że "mamy słuchać Chrystusa, mamy odrzucać zło i grzech" - mówił kapłan. Kończąc wspomniał o pielgrzymach, którzy wyruszyli ze Stalowej Woli na Jasną Górę i stwierdził, że każdy jest pielgrzymem w swoim życiu. A przeżywane święto ma wzbudzić pragnienie przejścia ziemskiej pielgrzymi prosto do królestwa niebieskiego. Po zakończonej Mszy Świętej odbyła się procesja Eucharystyczna wokół świątyni.

Kościół w Jastkowicach zbudowano w latach 1903-1907. Początkowo pełnił funkcję kaplicy dojazdowej z parafii Pysznica. Styl kościoła jest mieszany, natomiast architekt i wykonawcy nieznani. Świątynia została zbudowana z ofiar parafian, księcia Lubomirskiego i emigrantów z Ameryki. W czasie I wojny światowej nieco uszkodzony, odnowiony w 1926 r. W drugiej połowie dwudziestego wieku przystąpiono do częściowej rozbudowy świątyni. I wówczas dobudowano prezbiterium, boczne wejścia, wewnętrzną antresolę, a w podziemiach prezbiterium kaplicę św. Jana. Ołtarz główny wykonany jest z jasnego granitu z ambonką, nad ołtarzem - na tle piszczałek organowych - ujrzeć można obraz Przemienienia Pańskiego namalowany przez ucznia J. Matejki - Kotowicza, a po bokach obraz Matki Bożej Częstochowskiej i świętego Józefa. Ponadto wewnątrz świątyni umieszczone są freski: Ostatnia Wieczerza, stacje Drogi Krzyżowej, Zmartwychwstanie, w przedsionku głównym Sąd Ostateczny, a w bocznych fresk Maryi ze scenami z Jej życia i fresk Chrystusa ze scenami z Ewangelii. Na antresoli znajduje się ołtarzyk Matki Bożej Różańcowej z dawnego wystroju kościoła. Witraże w kształcie małych medalionów z obrazami świętych. Z lewej strony kościoła stoi dzwonnica z trzema dzwonami.