Czcigodni Księża,
Drogie Osoby życia konsekrowanego,
Umiłowani Siostry i Bracia.

1. "Witaj, przez którą jaśnieje radość. Witaj, dla której klątwa odpuszczona. Witaj, która Adama podnosisz z upadku. Witaj, która od łez uwalniasz Ewę [...]". Te przepiękne słowa Akatystu zostały uroczyście wyśpiewane po raz pierwszy na powitanie Matki Bożej Częstochowskiej 13 września ubiegłego roku, przy Relikwiach Drzewa Krzyża Chrystusowego, w najstarszym polskim Sanktuarium na Świętym Krzyżu. Oznajmiły one wiernym niezwykłe przybycie naszej Matki, naszej Nadziei i Królowej, w Jej Świętym Jasnogórskim Wizerunku Nawiedzenia. Podobnie jak św. Elżbieta w Ain-Karim, jak Lud Boży Kościoła Sandomierskiego w 1972 roku, gdy rozpoczynało się pierwsze nawiedzenie w diecezji, tak i my wypowiadaliśmy z pełnym miłości zadziwieniem: "A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?". A skądże nam to, że przychodzi do nas, wskazuje drogę, nawiedza nas i umacnia. Pomaga nam doskonalić siebie, nasze życie, wiarę, nadzieję i miłość.

Ojciec Święty Benedykt XVI w specjalnym przesłaniu prosił Boga, "by to modlitewne czuwanie i spotkanie z Jasnogórską Królową w dniach nawiedzenia kolejnych dekanatów i parafii przyniosło błogosławione owoce gorliwej wiary i rozmodlenia pojedynczych osób, rodzin, wspólnot parafialnych; pojednania zwaśnionych, wzajemnego przebaczenia, obudzenia ducha pokuty i potrzeby nawrócenia, uproszenia wielu powołań kapłańskich i zakonnych". Niech te słowa, umocnione Jego modlitwą i apostolskim błogosławieństwem, stają się "ciałem w każdym z nas", aby szlak wędrówki Matki Najświętszej stał się terenem wielkiej duchowej odnowy naszej diecezji.

2. Maryja, będąc wzorem absolutnego oddania się, którego fundamentem jest wiara, uczy nas wsłuchiwania się w Słowo Boże. Jej głęboka wiara i bezgraniczny związek z Chrystusem ilustruje obraz człowieka odkupionego. W akcie odkupienia Bóg żąda i oczekuje dobrowolnej zgody, wolnego "tak" swojego stworzenia. Maryja i Jej "fiat" stanowią zasadniczy element w wypełnianiu się dziejów zbawienia. W Niej, przed obliczem Boga, zachowana zostaje cała godność stworzenia. Sobór Watykański II stwierdził, że Maryja "wkroczywszy głęboko w dzieje zbawienia, łączy w sobie w pewien sposób i odzwierciedla najważniejsze treści wiary, gdy jest sławiona i czczona, przywołuje wierzących do swego Syna i do Jego ofiary oraz do miłości Ojca" (KK 65). W Maryi objawia się, kim jest Jezus Chrystus i czym jest dla nas jako Zbawienie i Nadzieja. I właśnie to stanowi o Jej wielkości i pokorze. Celem ostatecznym czci Najświętszej Maryi Panny jest bowiem uwielbienie Boga i uczynienie życia bardziej chrześcijańskim.

3. Umiłowani Siostry i Bracia, zapewne doświadczyliście, że wydarzenie Nawiedzenia było źródłem wielkich przeżyć i głębokiego zaangażowania. W czasie poprzedzającym przybycie Maryi, misje i rekolekcje, organizowane w parafiach stały się impulsem do duchowego przebudzenia i wzrostu pobożności. Wiele osób zaczęło na nowo praktykować życie sakramentalne, korzystać z Sakramentu Pojednania. Wasz entuzjazm, wasza pełna radości i modlitewnego skupienia obecność na całej trasie Nawiedzenia były niezwykle budujące. To Maryja w świętym Wizerunku gromadziła nas w Wieczerniku Swego Syna. Za ten ogrom łask i dobro duchowe, które się dokonało, niech będzie Bóg uwielbiony.

4. Pragnę skierować słowa serdecznej wdzięczności do wszystkich, którzy modlitwą i pokutą, ofiarą i wyrzeczeniami oraz gotowością i zaangażowaniem, włączyli się w wielkie dzieło Nawiedzenia. Dziękuję bardzo Księżom Biskupom, kapłanom, alumnom, osobom życia konsekrowanego, służbom mundurowym i wszystkim diecezjanom. Niech radość tego niezwykłego spotkania "dzieci ze swoją Matką" trwa w naszych sercach i niech owocuje.

Kończąc czas Nawiedzenia, może winniśmy zadać sobie pytanie, co możemy ofiarować Bogu przez ręce Maryi, jako duchowy dar tego szczególnego roku przeżytego przed Obliczem i blisko Serca naszej Matki, Nadziei i Królowej. Co możemy zmienić w naszym postępowaniu, aby Nawiedzenie Matki Bożej przyniosło trwały życiowy owoc? Czy potrafimy ofiarnie kochać i służyć? Czy potrafimy w codziennym życiu stworzyć klimat jedności, pokoju i życzliwości tak wyraźnie dostrzegalny na trasie Nawiedzenia? Czy potrafimy oprzeć nasze relacje w rodzinach, w pracy na fundamencie wzajemnej życzliwości i Bożej miłości? Polećmy z ufnością naszej Matce wszystkie postanowienia, wszelkie dobre pragnienia, wszystkie pytania i niepokoje. Przyjrzyjmy się im w promieniach Jej matczynej miłości.

5. Prymas Tysiąclecia, Sługa Boży Stefan Kardynał Wyszyński modlił się: "Maryjo, tyle razy przychodziłaś do mnie, ale i ja przychodziłem do Ciebie. [...] Niech Twa wędrówka nie ustaje, gdy się skończy, niech się zacznie na nowo". Oto właśnie nadchodzi ten dzień, kiedy pożegnamy Matkę Najświętszą w Cudownym Wizerunku Nawiedzenia. Święty Wizerunek przekażemy Archidiecezji Łódzkiej, ale Matka zostanie z nami, ponieważ "Ona jest z nami w każdy czas".

Pragnę zaprosić Was wszystkich, Siostry i Bracia, do udziału w uroczystości zakończenia Nawiedzenia Matki Bożej Częstochowskiej w naszej diecezji, która będzie miała miejsce w Sandomierzu, w święto Imienia Maryi, w sobotę 12 września. Naszą wspólną modlitwę rozpoczniemy o godz. 8.30 w Katedrze sandomierskiej. Stamtąd procesja liturgiczna uda się na miejsce celebry, na sandomierskie Błonia, gdzie około godz. 10.00 rozpocznie się uroczysta Msza Święta. Do wspólnej modlitwy zapraszam wszystkich diecezjan: kapłanów, alumnów, osoby życia konsekrowanego, wspólnoty i grupy modlitewne, dorosłych, młodzież i dzieci. Zapraszam władze samorządowe, służby mundurowe, strażaków, harcerzy i wszystkich, którzy zechcą razem z nami wyśpiewać Bogu Trójjedynemu uroczyste "Te Deum" za łaskę i dar Nawiedzenia.

Wszystkim Wam, Umiłowani Siostry i Bracia, zarówno tym, którzy doświadczyliście łaski spotkania z Maryją, jak i tym, którzy na ten błogosławiony czas jeszcze oczekujecie, z serca błogosławię: w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.