Dla uczczenia pierwszej rocznicy odejścia do Domu Ojca Ojca Świętego Jana Pawła II, z inicjatywy bp. prof. dr. hab. Andrzeja Dzięgi, ordynariusza diecezji sandomierskiej, w dniu 1 kwietnia 2006 roku w Domu Katolickim im. św. Józefa w Sandomierzu odbyła się sesja naukowa poświęcona Wielkiemu Papieżowi pod hasłem: "Szukałem Was". W prastarym grodzie, w którym - jak powiedział Ojciec Święty Jan Paweł II - od przeszło tysiąca lat żyją dzieje Kościoła i Ojczyzny, nie zabrakło też Jego śladów. Odwiedzał On Sandomierz kilkakrotnie jako kardynał w latach sześćdziesiątych, biorąc udział m. in. w uroczystościach milenijnych i jubileuszu 150-lecia diecezji sandomierskiej. Już jako papież odprawił Mszę Świętą u stóp staromiejskiego wzgórza podczas pielgrzymki do Ojczyzny w dniu 12 czerwca 1999 r.

Sesja rozpoczęła się uroczystym odśpiewaniem pieśni rycerstwa stającego do boju o Polskę i o chrześcijaństwo - "Bogurodzicy". Na temat: "Jan Paweł II - Osoba i Czyn" snuł refleksje świadek pięćdziesięciu lat życia Jana Pawła II i osobisty jego przyjaciel - ks. kardynał Stanisław Nagy SCJ z Krakowa, prof. zw. dr hab. KUL, dzieląc się ogromnym bogactwem wspomnień, obrazów, faktów.

W najwcześniejszej fazie znajomości z Karolem Wojtyłą ksiądz kardynał, choć widział Jego skoncentrowanie na Bogu jako wikariusza jednego z kościołów krakowskich, nie wiedział, że obcuje z człowiekiem świętym. Poznał go najpierw jako wybijającego się, o wielkim wymiarze, kaznodzieję. Wkrótce połączył ich los wspólnej pracy na uniwersytecie, podróżowanie do Lublina, na KUL. Podziwiał Jego nieprzeciętną inteligencję, zdumiewał się Nim jako człowiekiem modlitwy, wykorzystującym każdą wolną chwilę dla Boga. Często widział Go klęczącego podczas modlitwy w pociągu - ile było w tym refleksji, a ile zawierzenia Bogu? - zastanawiał się Ks. Kardynał - to tylko widziało się, że ten człowiek ma szczególne plany Boże.

- W okresie biskupstwa krakowskiego Karola Wojtyły relacje nasze zagęszczały się - wspominał Ks. Kardynał. Byłem Jego bliższym współpracownikiem w duszpasterstwie służby zdrowia, służyliśmy tu jednej sprawie. To był człowiek, który palił się żądzą i namiętnością duszpasterską - podkreślał Dostojny Gość. Zakładał w Krakowie różne oddziały duszpasterskie, ze szczególną uwagą kierujące się ku młodzieży. Potem został mężnym, świętym biskupem. Zapisał się w historii krakowskiego Kościoła jako arcybiskup - twórca dwóch wielkich synodów. W tym okresie ostrze systemu komunistycznego odwróciło się od prymasa Stefana Wyszyńskiego, a skierowało przeciw abp. Wojtyle. Nie przestraszyły Go groźby, że zginie. Nie mógł pogodzić się z tym, że władza komunistyczna chce Naród zniszczyć.

Jak podkreślił ks. kard. S. Nagy, Karol Wojtyła, rozmiłowany w Ojczyźnie, języku polskim, był jedynym poetą polskim, który napisał poemat o Ojczyźnie /"Myśląc Ojczyzna"/. Mimo Jego wielkości, Ks. Kardynał nigdy nie spodziewał się, że w swej godności Karol Wojtyła może zajść jeszcze wyżej, że już wtedy w Krakowie rodził się papież - jak pamięta -taki był prosty, otwarty w obejściu, zwyczajny. Pierwsze godziny dnia modlił się i spowiadał i wtedy rozstrzygały się najważniejsze sprawy Kościoła i Ojczyzny. Czasami odwiedzał Kalwarię Zebrzydowską, by się nasycić Najświętszą Maryją Panną i Jej kultem.

Niezwykle trudna była dla Niego decyzja opuszczenia Polski, gdy został wybrany papieżem. - Byłem tak onieśmielony tym wydarzeniem - wspomina Ks. Kardynał, że nie miałem odwagi pojechać na uroczystości o Watykanu, napisałem tylko list, dając w nim wyraz swemu serdecznemu przywiązaniu do osoby Jego Świątobliwości. Wkrótce otrzymałem list z serdeczną przymówką: "To pisze się o papiestwie w gazetach, a do papieża nie przyjeżdża się".

W Rzymie Ks. Kardynał zobaczył Ojca Świętego, w białej szacie, jakże innego niż ten z Krakowa. - Jakże głębokie było wrażenie, że coś się z tą postacią stało. Do Watykanu wszedł jak do własnego domu i z mety zaczął swoje pasterzowanie. "Atleta Dei" - jak Go określiło jedno z pism lwowskich - walczył z pasją, pełen żaru, z całą gamą swoich możliwości. Skupił się w Bogu. Rozpoczął wielkie wyprawy w świecie jako Ojciec całego Kościoła, umacniając wszędzie wiarę jego członków. Z tego powodu także trafił i do Sandomierza, wyrażając uszanowanie dla wielkiej historii tego miasta. Dlatego powie w Sandomierzu: "Przenieście to dziedzictwo wiary, tradycji i miłości przez próg nowego tysiąclecia", a więc zostawił także w tym wielkim obieganiu świata przesłanie dla sandomierzan. Trzeba głęboko zapisać w sercu to świadectwo wiary i miłości Ojczyzny, zapamiętać obraz największego misjonarza, jakim był Jan Paweł II - podkreślił Ks.Kardynał.

Z wielkim wzruszeniem wspominał też ostatni etap życia Ojca Świętego, to, że próbowano Mu go odebrać. Nie powstałaby wówczas ostatnia encyklika Jego drogi krzyżowej, wiszenia na Krzyżu, konania, umierania. Wszyscy mamy obowiązek odpłacić się za to Jego dziedzictwo, za to, co uczynił dla Polski, Kościoła i świata, wracać do Jego dziedzictwa i prosić Boga o beatyfikację Jana Pawła II - zakończył Dostojny Gość.

Z kolei prof. dr hab. Michał Seweryński, minister edukacji i nauki, wieloletni rektor Uniwersytetu Łódzkiego, przedstawił temat: "Jan Paweł II - Jego Dzieło dla Polski". Konkludując, Pan Minister stwierdził, że Papież Polak był wielkim darem dla całego Kościoła, zwłaszcza zaś dla Polaków i Polski. Za życia służył przez pasterskie posługiwanie, liczne pielgrzymki do Ojczyzny, przez nawrócenia, uzdrowienia. Przez całe swoje życie, a szczególnie w okresie cierpienia, dawał świadectwo niezłomnej wiary w Chrystusa oraz dowód niezwykłego męstwa w obliczu śmierci. Świadczył przez swoje bezwarunkowe zawierzenie Bogu, żarliwą modlitwę, przez swoje wielkie magisterium utrwalone w licznych encyklikach, przez ukazywanie wzorów życia świętego, dając nam tylu świętych i błogosławionych. Spowodował odnowienie wiary chrześcijańskiej w Polsce. Jego pielgrzymki były wielkimi narodowymi rekolekcjami. To nowe chrześcijaństwo zaznaczył przez szacunek dla Krzyża. Do Krzyża prowadził szczególnie młodych Polaków. Był inicjatorem obalenia komunizmu. Bronił Polskę przed inwazją wrogów. Dał nam siłę do obalenia komunizmu bez uciekania się do przemocy. Uczył patriotyzmu, odbudowując w Polsce poczucie dumy narodowej. Wspierał Polaków na wychodźstwie. Był ambasadorem Polski i Polaków, zwłaszcza w trudnym okresie stanu wojennego. Upominał się o nasze prawa. Dla milionów Polaków był i pozostanie najwyższym autorytetem w sprawach nie tylko wiary, ale i publicznych. Wzmocnił Kościół w Polsce instytucjonalnie, utworzył nowe diecezje. Był darem Bożym w chwili śmierci, bo stał się pośrednikiem między nami a Bogiem - podsumował minister Michał Seweryński.

Kolejny mówca - pierwszy prezydent Słowacji Michal Kovac, który, jak określił ks. bp ordynariusz Andrzej Dzięga, stał się znakiem chrześcijańskiego myślenia i działania w dziedzinie polityki, nakreślił obraz "Jan Paweł II - Jego Dzieło dla Europy i świata". Pan Prezydent wyraził wdzięczność Ojcu Św. Janowi Pawłowi II za uświadamianie politykom, że jest ona służbą dla człowieka. Dziękował za pielgrzymki, encykliki, obalenie komunizmu, za patronów Europy, zwłaszcza świętych Cyryla i Metodego, którzy stali się synonimem zbliżanie się i współpracy Wschodu z Zachodem, by, jak pragnął tego Ojciec Św. Jan Paweł II, Europa oddychała dwoma płucami. Z tej inspiracji powstaje w Sandomierzu Europejskie Centrum Edukacji im. Św. Cyryla i Metodego.

Zwieńczeniem sesji była rocznicowa koncelebrowana Msza św. pontyfikalna w sandomierskiej bazylice katedralnej, której przewodniczył kard. Stanisław Nagy. - Prośmy Boga, by nasz Papież jako błogosławiony, święty, stanął pośrodku wspólnoty Kościoła jako mocarz przełomu tysiącleci i by z nieba mógł prowadzić nas do tych zadań, czynów, które Duch Św. przed nami rozpościera - zanosił modły pasterz diecezji. Darem słowa ubogacił wiernych ks. kard. Stanisław Nagy. Dostojny kaznodzieja przypomniał, że Ojciec Św. Jan Paweł II przez całe swoje życie, a zwłaszcza w okresie cierpienia, dawał świadectwo niezłomnej wiary w Chrystusa. Ks. kard. określił drogę krzyżową Jana Pawła II, Jego umieranie, konanie i śmierć, jako piętnastą encyklikę, napisaną swoją męką, cierpieniem, którą trzeba czytać sercem, duszą. Aby śmierć nie była przeklętym momentem, trzeba ją przeżyć dla Boga, o nią prosić, a wtedy będzie zwycięstwem - pouczał ks. kardynał. Jak powiedział, Ojciec św. Jan Paweł II jest obecny, istniejący, a co więcej - działający. Im dalej od dnia Jego odejścia, tym Jego sylwetka staje się bogatsza, piękniejsza, wyrazistsza. Tu, w Sandomierzu jest żywy ślad Jego stóp, tu zostały rzucone skarby Jego słów. Sandomierz nazwał wielką księgą wiary waszych przodków. Zapisali w niej wiele stronic święci i błogosławieni, poczynając od mistrza Kadłubka i Długosza, Męczenników Dominikańskich. Jak wskazywał Ojciec Święty, trzeba się wsłuchiwać z ogromną wrażliwością w ten głos przeszłości, abyście zachowali tradycję, miłość Boga i Ojczyzny i przekazali następnym pokoleniom - kontynuował ks. kard. S. Nagy. To wam powierzył Ojciec Święty orędzie o czystości życia ludzkiego i to macie przypominać całej Polsce, która jest zagrożona. Dlatego zachowujcie to dziedzictwo i uczcie się, aby to wasze dziedzictwo było jak najszerzej odwzorowywane, za to, co On zrobił dla tej ziemi. Był darem Boga dla całego Kościoła, a szczególnie dla Polaków i Polski. Po śmierci również jest darem, bo stał się pośrednikiem między nami a Bogiem - zakończył Dostojnik Kościoła.

Uczestnicy uroczystości, łącząc się duchowo z archikatedrą lwowską, w której ks. kard. Marian Jaworski zanosił modlitwy dziękczynne za 350. rocznicę ustanowienia Maryi Królową naszego narodu i państwa polskiego, za ks. bp. ordynariuszem odnowili akt zawierzenia Niepokalanemu Sercu Maryi. Ks. Bp Andrzej Dzięga przyjął deklaracje uczestnictwa w powstałej w diecezji sandomierskiej, a rozwijającej się już w kraju, akcji "Inicjatywa 21:38" przedstawicieli Katolickiej Wspólnoty Rodzin Oficerów Wojska Polskiego w Poznaniu. Dzieło to ma na celu podejmowanie działań wypływających z ducha nauczania i świadectwa Sł. Bożego Jana Pawła II.