W Kościele są kapłani: asystenci, duszpasterze. Bywa to dla nas tak normalne i powszednie, że często zapominamy jak ich obecność jest ważna, nie potrafimy tego docenić. Zbyt oczywiste stało się też przekonanie, że to księża są odpowiedzialni za Kościół, stąd w parafiach często nie widać wspólnego zatroskania oraz świadomego i odpowiedzialnego podejmowania inicjatyw przez świeckich.

Bardzo się cieszę, gdy widzę, że młodzież sama się organizuje i czuje się odpowiedzialna. Jest idealnie gdy opiekunowie, księża, katecheci, rodzice, pomagają w tych działaniach, są obecni. Chociaż niepokoi czasami obserwowana obojętność wobec wspólnot młodzieżowych potencjalnych ich opiekunów.

Młodzi również potrafią przyzwyczaić się do tego, że ktoś ich wyręcza i jedynie uczestniczą w działaniach. Ofiarowują pracę i talent, ale nie przyjmują roli autora czy organizatora. Jeśli ksiądz przywozi i zapisuje młodzież na szkolenie, płaci za nią i pyta kiedy ma ją odebrać, to w głowie kołacze mi się myśl: "proszę nie krzywdźcie młodych, pozwólcie im działać ucząc ich samodzielności!". Potem przychodzi rozczarowanie: ksiądz przeniesiony, katecheta zmienia pracę... i problem: jak to się robi? gdzie zadzwonić i się udać? W najgorszym wypadku kończy się rozpadem wspólnoty. A młodzież? Niech podejmuje działanie, słucha rad opiekunów, przyjmuje pomoc ale nie obarcza ich wszystkim! Znajdowanie złotego środka we współpracy młodzieży i opiekunów pozwala rozwinąć skrzydła.

KSM powinien iść w działalność publiczną. Ma wychowywać młodych do kompetentnego zajmowania się i podejmowania ról politycznych i samorządowych. Tacy ludzie po 15-tu latach już są, ale powinno ich być więcej widać. Młodzież z KSM jest obecna w parafiach, ale nie znam kogoś, kto byłby burmistrzem, a wywodził się ze Stowarzyszenia. Z pewnością są dobrymi małżonkami, rodzicami. Na przyszłość nie mam gotowych recept. To ciągle praca u podstaw i należy wracać do tego, co było dobre. Jako dyrektor zawsze cieszyłem się owocami KSM w naszej diecezji. Jeśli Stowarzyszenie coś organizowało, było to robione z głową, solidnie, miało swój szyk i dobrą organizację.

Historycznie KSM spełnił ważna rolę: zagospodarował grupę młodzieży, która potrzebowała organizacji. Wielu księży do dzisiaj tego nie rozumie, że to jest duszpasterstwo elity. KSM zawsze będzie elitarna, co wcale nie znaczy, że zamknięta. Wielu młodych skorzystało z KSM i ukształtowało swój charakter. Lecz myślę, że należy zaczynać wcześniej, w gimnazjum.

KSM pozwala młodym ludziom otworzyć oczy na Kościół, w którym nie tylko korzysta się z sakramentów, ale aktywnie uczestniczy i świadczy wobec wierze wobec otoczenia. Mimo trudności i fali zła komplikujących i porywających młodych, wielu opiera się, a ich poziom religijny budzi zaufanie i podziw. Tak, większość jest milcząca, ale KSM pokazuje, że są młodzi, których stać na więcej. To, co organizują nie czynią na pokaz, ale dla własnego rozwoju.

Młodzi o KSM:

1. KSM to przygoda, którą warto przeżyć! (Monika).
2. Przyjście do KSM to był ogromny przełom w moim życiu (Mariusz na wózku)
3. Przed wstąpieniem do KSM byłem niezbyt ukierunkowany w swoim życiu. W sprawach wiary chwiałem się jak trzcina na wietrze. W chwili obecnej mam bardzo daleko do ideału, lecz wydaje mi się, że żadna burza nie jest w stanie mnie złamać; ugnę się, ale uparcie będę starał się wrócić do pionu (Dominik)
4. Moja osobista przygoda w KSM zaczęła się cztery lata temu. Wtedy nie miałam w zasadzie nawet bladego pojęcia czym ono jest. Z biegiem czasu uczyłam się tego, co podstawowe: hymn, godło, sztandar itd. Otwierały się oczy, że KSM to nie tylko oddział w moim miasteczku, ale to sztab wspaniałych ludzi, którzy poświęcając swój czas i energię sprawili, że każdy tak, jak ja, może znaleźć niespotykaną nigdzie indziej możliwość przeżycia swej młodości (Kasia)