Prekatechumenat, okres wstępny katechumenatu, to czas "pierwszej ewangelizacji", kiedy człowiek przychodzący do Kościoła ma usłyszeć nie tylko prawdę o Bogu żywym i Jezusie Chrystusie, który dla zbawienia ludzi umarł i zmartwychwstał, ale musi pojąć, że i on jest odkupiony przez Boga i wezwany do zbawienia. To znaczy do spotkania Go i przyjęcia w Chrystusie.

Ta prawda dotyczy wszystkich, ochrzczonych i nie ochrzczonych. Dlatego przychodzący człowiek od pierwszej chwili powinien dostrzec, że nie jest tylko słuchaczem i widzem, lecz uczestnikiem Bożo-ludzkiego dramatu. Jest w nurcie historii zbawienia, która ogarnia wszystkich ludzi, i powoli będzie mu to przybliżane podczas wspólnych katechez i indywidualnych rozmów z katechistą.

Kiedy człowiek usłyszy głoszone mu orędzie o zbawieniu, czyli zrozumie, że Chrystus również dla niego umarł i zmartwychwstał, musi zająć wobec tak ujętej prawdy stanowisko: przyjąć ją lub odrzucić. Przyjmie, jeśli obudzi się w nim świadomość grzechu i pragnienie spotkania z Bogiem, który go miłuje. Stanie się tak, gdy doświadczy tej samej postawy u ludzi tworzących wspólnotę Kościoła.

Pytanie, czym jest chrześcijańskie orędzie, zmienia się wtedy w pytanie, jak je przyjąć, jak się na nie otworzyć. Kandydat do chrztu dowiaduje się wówczas, że ma się to dokonać przez nawrócenie. Trzeba zawrócić z drogi grzechu, drogi prowadzącej do śmierci, i wejść na drogę Chrystusa, na drogę prowadzącą do życia. Jest to wybór, który zaczyna się w prekatechumenacie i odtąd będzie stale powtarzany i pogłębiany.

Dokonanie wyboru jest już pierwszym zetknięciem się z krzyżem: aby stać się uczniem Chrystusa, trzeba wyrzec się tego, co Mu się sprzeciwia. Ale ten wybór odsłania coś więcej: za znakiem krzyża ukazuje się Mistrz, sam Chrystus, który wzywa do pójścia za sobą drogą opisaną w Ewangelii.

Pierwszy obrzęd sakramentalnego wtajemniczenia to właśnie urzeczywistnia: kandydaci zostają naznaczeni krzyżem - na czole, uszach, oczach, ustach, sercu i barkach - i otrzymują Chrystusową Ewangelię, aby z niej nauczyć się naśladowania Mistrza.