Dzisiejszy wieczór jest bardzo ważny dla was, moi drodzy katechumeni. Dzisiaj wspólnota ludzi wierzących - a wspólnota ludzi wierzących to Kościół - patrzy na was, na waszą tu obecność, i jak gdyby przyświadcza temu, co się tu wydarza. Aprobuje dopuszczenie was do następnego etapu katechumenalnego, który już, jak dobrze wiecie, jest rozciągniętym w czasie sprawowaniem sakramentu chrztu.

Pierwszy etap to było przekazanie znaku krzyża. Wyeksponowanie krzyża przypomniało, czym jest dla chrześcijan ten znak, na jaką rzeczywistość wskazuje. I wskazał on na kres katechumenatu, mianowicie na chrzest, z którego wyrasta całe chrześcijańskie życie. Mając nadzieję w krzyżu zmartwychwstałego Boga, proszący o chrzest wstąpią do wody czy pochylą głowę pod polanie wodą, wyrzekając się szatana i grzechu i wyznając wiarę w Trójcę, aby dać potem świadectwo życiem całym, że odtąd ich zasadą życia jest Ewangelia Chrystusowa. Czyli sam Chrystus. Bo Ewangelia, słowo Chrystusa, jest nie tylko Jego słowem. Jest Jego życiem, Jego miłością. Wzięliście już krzyż i Ewangelię za swoją życiową drogę.

To było na początku Adwentu. Dziś jest początek Wielkiego Postu. W Środę Popielcową byliście w świątyni, kapłan posypał wam, tak jak wszystkim innym ludziom, głowy - pochyliliście się w pokorze - i usłyszeliście: "Przybliżyło się królestwo Boga, nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię". Proch rzucony na głowę przypomniał, że "jesteś prochem i w proch się obrócisz". Ale jeśli wyznasz imię Jezusa Chrystusa, Jednego z Trójcy, to rozsypie się w proch to, co jest ziemskie, a to, co z Boga się narodziło (por. J 1,13), zostanie nieśmiertelne i wieczne.

Dzisiejszy obrzęd jest następnym etapem, jak już powiedziałem, sakramentu chrztu. Nazywamy go wpisem imienia. To jest takie pierwsze wasze "Amen", wyrażenie zgody na to wszystko, co Kościół wam proponuje, skoro poprosiliście o chrzest. Już w pierwszym akcie, kiedy dawano wam znak krzyża, mówiliście, odpowiadając na pytania: "Czego chcesz od Kościoła? - Wiary. Wiara co ci daje? - Życie wieczne.- Słuchałeś dalej przez kilka tygodni katechez, rozmawiałeś ze swoim katechistą, modliłeś się, pokutowałeś, walczyłeś z szatanem i grzechem, próbując wyrwać z siebie to zło, które jeszcze w tobie tkwi - dzisiaj masz pod tym wszystkim dać podpis. "Tak jest. Chcę.- To jest twoje "Amen".

To jest twoje "Fiat". "Fiat", "niech mi się stanie- (k 1,38), to zgoda Maryi wyrażona na propozycję, jaką otrzymała od Boga, żeby stać się Matką Jezusa. Ty masz też podjąć decyzję, masz ją publicznie wobec Kościoła obwieścić, że chcesz, aby w tobie narodził się Chrystus. Aby zamieszkał w Tobie. Aby był miłością twojej miłości i mądrością twojego rozumu. Żebyś żył według tego życia, które już jest i od chrztu będzie coraz bardziej w pełni stawać się twoim sumieniem. Kiedyś, po chrzcie, będziesz mówił: od dziś moim sumieniem - Chrystus. Niech sobie świat mówi, co chce. Szatan będzie odrywał cię od Chrystusa na różne sposoby, bardzo subtelne i wyrafinowane, a ty będziesz musiał mówić: moim sumieniem Chrystus. Chrystus drogą, prawdą i życiem (J 14,6). Tak jak mówili nasi ojcowie we wierze od dwóch tysięcy lat. I umierali za Chrystusa, żyjąc według tej zasady, jaką jest Jego miłość ukazana w śmierci krzyżowej. Tak będziesz i ty mógł mówić, bo będziesz miał ducha Chrystusa, Ducha Świętego.

Nie chcę mówić więcej, bo głośniej przemówi do was sam obrzęd, który jest piękny, starożytny i czcigodny. Który dał tylu ludziom tyle światła poprzez tyle wieków istnienia Kościoła. Wstańmy teraz dla dokonania obrzędu.

1. Przedstawienie kandydatów

Mamy tu przed sobą katechumenów i ich chrzestnych (por. Obrzędy, 143). Święty Kościół Boży pragnie teraz upewnić się, czy ci katechumeni są odpowiednio przygotowani, aby ich włączyć do grona wybranych, którzy podczas najbliższych uroczystości paschalnych mają przystąpić do sakramentów.

Proszę was, rodzice chrzestni i katechiści, abyście dali świadectwo: Czy oni wiernie słuchali Słowa Bożego, które głosi Kościół? Czy zaczęli służyć Bogu, zachowując przyjęte słowo? Czy włączyli się w braterską wspólnotę i uczestniczyli w modlitwach? (Obrzędy, 144).

Umiłowani bracia, katechumeni prosili, aby podczas najbliższych uroczystości paschalnych udzielono im sakramentów wtajemniczenia (chrztu, bierzmowania i Eucharystii). Ci, którzy ich znają, potwierdzili, że jest to ich szczere pragnienie. Długo już bowiem słuchali słowa Chrystusa i usiłowali żyć według Jego przykazań, włączali się w braterską wspólnotę i uczestniczyli w modlitwach. Teraz pragnę zawiadomić wszystkich zebranych, że przedstawiciele wspólnoty postanowili dopuścić ich do sakramentów. Ogłaszając tę decyzję, zwracam się do rodziców chrzestnych i do duchowych opiekunów tych katechumenów i proszę ich, aby wobec was ponownie wyrazili swoje zdanie. Czy więc wobec Boga uważacie, że ci kandydaci są godni, aby ich dopuścić do sakramentów chrześcijańskiego wtajemniczenia? - Uważamy, że są godni (Obrzędy, 145).

2. Dialog z kandydatami

Zwracam się teraz do was, umiłowani katechumeni. Wasi rodzice chrzestni i katechiści oraz cała wspólnota wydali o was dobre świadectwo. Kościół zaufał ich zdaniu i w imię Chrystusa powołuje was do paschalnych sakramentów. Już długo słuchaliście głosu Chrystusa, dzisiaj zaś macie dać odpowiedź wobec Kościoła i wyjawić wasze pragnienie. Czy pragniecie przystąpić do sakramentów Jezusa Chrystusa: chrztu, bierzmowania i Eucharystii? - Pragniemy.

Podajcie zatem wasze imiona, aby je wpisać do księgi wybranych. Oto imiona tych, którzy proszą o chrzest (Obrzędy, 146):

Magdalena. Imię pochodzące od przydomka Marii z Magdalii. Magdalena to postać ewangeliczna. Była jedną z niewiast, które Chrystus uwolnił z grzechów. Jej wdzięczność i miłość do Jezusa sprawiła, że poszła za Nim aż pod krzyż. Jako pierwsza udała się do grobu Jezusa z wonnościami i tam nastąpiło jej niezwykłe spotkanie ze Zmartwychwstałym. Chrystus powierza jej wtedy posłanie do Apostołów a Kościół, dla uczczenia tego faktu, recytował przez wieki w jej święto uroczyste wyznanie wiary. Magdaleno, będziesz obchodzić święto swej patronki 22 lipca.

Beata. Imię to wywodzi się z języka łacińskiego i oznacza: błogosławiona, szczęśliwa. Są wśród nas dwie Beaty. Są również dwie święte znane pod tym imieniem, obie są męczennicami. Pierwsza z nich poniosła śmierć za wiarę wraz z grupą męczenników afrykańskich i Kościół obchodzi jej wspomnienie 8 marca. (Która z was ma imieniny w marcu? Ta.) Druga poniosła męczeństwo w Hiszpanii w 277 roku. Jej wspomnienie przypada w dniu 6 września.

Bartosz. Zdrobniała forma imienia Bartłomiej. Jest to imię pochodzenia aramejskiego: Bar-Tholomai - syn oracza. Nowy Testament ukazuje nam postać św. Bartłomieja Apostoła. Pełne brzmienie imienia Apostoła składało się prawdopodobnie z dwu części: Natanael Bar-Tholomai. Natanael po spotkaniu Jezusa nie zwleka z wyznaniem wiary. Odtąd towarzyszy Jezusowi jako najbliższy uczeń. W Rzymie obchodziło się pamiątkę tego Apostoła 24 sierpnia.

Mirosław. Imię słowiańskie, składające się z dwóch członów: mir - pokój, i sław. W kalendarzu imion słowiańskich imię to umieszczone zostało pod datą 26 lutego. Nie było świętego Mirosława (więc noszenie tego imienia to rzecz szczególnie zobowiązująca).

Julita. Imię łacińskie. We współczesnych językach europejskich uchodzi za zdrobnienie od imienia Julia. Święte, które nosiły to imię, nie są liczne. Znamy św. Julittę wdowę i męczennicę z Cezarei Kapadockiej. Została oskarżona, iż jest chrześcijanką, w krótkim czasie po wydaniu edyktu prześladowczego w 303 roku. Zginęła za wiarę spalona na stosie. W martyrologium rzymskim wspominamy ją 30 lipca. (Zgadza się? Odtąd chrześcijańskie imieniny będziesz obchodzić w tym dniu.)

Jarosław. Imię słowiańskie, też złożone z dwu elementów: jaro - ostry, surowy, i sław. Znano to imię już we wczesnym średniowieczu na Rusi i w Czechach. W kalendarzu imion słowiańskich umieszczone zostało pod datą 25 kwietnia.

3. Dopuszczenie, czyli wybranie

Magdaleno, Beato, Beato, Bartoszu, Mirosławie, Julito i Jarosławie, zostaliście wybrani, aby w najbliższą Wigilię Paschalną przyjąć sakramenty chrześcijańskiego wtajemniczenia. - Bogu niech będą dzięki.

Teraz zaś zarówno wy sami, jak i my wszyscy musimy współpracować z łaską Bożą, abyście Bogu, który pozostaje wierny udzielonemu powołaniu, mogli okazać waszą wierność i wielkodusznie zdążać do pełnej prawdy waszego wybrania. Drodzy rodzice chrzestni, w Panu powierzono wam tych wybranych, o których złożyliście świadectwo. Swoją braterską pomocą i przykładem doprowadźcie ich do sakramentów Bożego życia. A teraz na znak waszej gotowości połóżcie rękę na ramieniu wybranych (Obrzędy, 147).

4. Modlitwa za wybranych

Drodzy bracia i siostry, rozpoczynamy dzisiaj Wielki Post, podczas którego przygotowujemy się do przeżycia zbawczych misteriów Męki i Zmartwychwstania. Wybrani, których prowadzimy z sobą do paschalnych sakramentów, oczekują przykładu waszej odnowy. Błagajmy więc Pana za nich i za siebie, abyśmy pobudzeni przez obustronny przykład nawrócenia, stali się godni łask paschalnych. Wołajmy do Boga: Wysłuchaj nas Panie.

Błagajmy Boga, aby katechumeni pamiętając o dniu swojego wybrania, na wieki zachowali wdzięczność za błogosławieństwo otrzymane z niebios. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.

Błagajmy Boga, aby dobrze korzystając z czasu, podjęli trudy wyrzeczenia i razem z nami prowadzili dzieło uświęcenia. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.

Błagajmy Boga, aby katechiści umieli szukającym ukazywać słodycz Bożego słowa. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.

Błagajmy Boga, aby rodzice chrzestni pokazywali wybranym, jak w życiu prywatnym i społecznym należy przestrzegać zasad Ewangelii. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.

Błagajmy Boga, aby ich rodziny nie stwarzały im żadnych przeszkód, ale raczej wspomagały w pójściu za tchnieniem Ducha Świętego. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.

Błagajmy Boga, aby w okresie Wielkiego Postu nasze zgromadzenie jaśniało pełnią miłości i wytrwania w modlitwie. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.

Błagajmy Boga, aby ludzie wątpiący zaufali Chrystusowi i niezwłocznie włączyli się do naszej braterskiej wspólnoty. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.

(Obrzędy, 148)

Teraz podejdźcie tu i wpiszcie swoje imiona do księgi.

Módlmy się.

Boże, Stwórco i Odkupicielu rodzaju ludzkiego, okaż się łaskawy wobec przybranych dzieci i przyjmij tych wybranych do ludu nowego przymierza, aby stając się dziećmi obietnicy, przez łaskę otrzymali to, czego nie mogli osiągnąć mocą sił przyrodzonych. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

(Obrzędy, 149)

5. Odesłanie wybranych

Nie macie jeszcze przywileju uczestniczenia w pełni w Eucharystii, przejdźcie więc teraz do tylnej części świątyni, jak przystało, według dawnych tradycji. Bo dopiero po chrzcie będziecie mogli podejść do ołtarza, do komunii z Chrystusem. Następuje teraz dalsza część Mszy - przygotowanie darów, jak zwykle.

Rozpoczęliśmy wielki post. Jest wigilia, czyli wieczór przed Pierwszą Niedzielą Wielkiego Postu. Wielki Post rozumie się poprzez Wielkanoc. A wielkanoc mówi nam, że Jezus Chrystus, Syn Boży, który zstąpił z nieba w noc Bożego Narodzenia, ukrzyżowany zmartwychwstał, ale po swoim zmartwychwstaniu jest z nami "przez wszystkie dni, aż do skończenia świata- (Mt 28,20), bo przez mękę w cudowny sposób pozostał w Chlebie Eucharystii. Ukrył się, ukrył siebie cierpiącego na krzyżu w Wielki Piątek i zmartwychwstałego. Po prostu jest, mając na swoim ciele uwielbionym stygmaty po zwyciężonym cierpieniu.

I odtąd wszyscy uczniowie Chrystusa i ci, którzy chcą być uczniami Chrystusa, muszą dotrzeć do Wielkiego Czwartku, wejść do Wieczernika i wyznać wiarę w obecność zmartwychwstałego z krzyża Boga. Wyznać nie tylko słowami, ale tym samym stylem życia, jaki Jezus nam ukazał - będąc Bogiem, ale i Człowiekiem - jako drogę do naśladowania, jako wzór. Ma każdy, kto chce być uczniem Chrystusa, zerwać z grzechem aż do doświadczenia bólu, jeśli tak się z grzechem związał. Chrystus umiera na krzyżu, aby każdy, kto chce iść za Nim, nie szedł za szatanem i grzechem, tylko czynił dobro. W prawdzie i w miłości. I jeśli człowiek jest gotów to podjąć, oczyszczając się z grzechów, wtedy daje mu udział w swoim zmartwychwstaniu.

Zmartwychwstanie Chrystusa jest Jego obecnością. Jego obecność w nas jest światłem dla naszego rozumu i jest mocą dla naszej woli. Światłem, by rozum poznawał prawdę i by żył w prawdzie cały człowiek. Mocą, by wola skłaniała się ku dobremu i abyśmy czynili dobro.

Jutro Pierwsza Niedziela Wielkiego Postu. Już dziś, w wigilię, ale i jutro Kościół modli się z pokorą, streszczając to, co przed chwilą powiedziałem. Posłuchajmy tej modlitwy (kolekta): "Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy przez doroczne ćwiczenia wielkopostne postępowali w rozumieniu tajemnicy Chrystusa i dzięki Jego łasce prowadzili święte życie".

Podjąć świadomie i dobrowolnie "doroczne ćwiczenia wielkopostne- to znaczy świadomie i dobrowolnie powiedzieć: Idź precz, szatanie! Wyrzekam się ducha złego, jak czynimy to podczas chrztu. Kto jest ochrzczony, prosić o przebaczenie spowiednika w konfesjonale, który mocą Chrystusa Zmartwychwstałego odpuszcza grzechy. I to czynić, byśmy zasłużyli na łaskę, która daje nam mądrość i moc do "prowadzenia życia świętego". A nie mając grzechu i mając łaskę możemy co roku coraz głębiej "postępować w rozumieniu tajemnicy Chrystusa".

Na czymże polega ta tajemnica Chrystusa? Na tym, że dla nas i dla naszego zbawienia umarł na krzyżu i zmartwychwstał. I że przyjmując Komunię świętą stajemy się Ciałem, którego Głową jest Chrystus. Jak człowiek ma ciało i głowę, tak nie może żyć Ciało bez Głowy. Mając Chrystusa w sobie mamy Jego mądrość, Jego miłość, On jest Życiem naszym a nasze życie jest ukryte z Nim w Bogu (Kol 3,3). Od jutra intensywnie będziemy przypominać sobie te prawdy, abyśmy jeszcze bardziej radykalnie żyli według tego światła, które nam Bóg daje.