W 1241 r. po zburzeniu Sandomierza Tatarzy zbeszcześcili w Staszowie drewniany kościół. Obecny kościół parafialny został ufundowany w 1342 r. przez Dorotę Tarnowską dziedziczkę Staszowa. W tym też roku erygowano parafię. Kościół jest murowany, w stylu późnogotyckim, uroczyście poświęcony przez biskupa Jana Grota Słupeckiego. Ołtarz główny, późnobarokowy z Ukrzyżowanym Chrystusem. Na zasuwie obraz patrona kościoła św. Bartłomieja. Nad prezbiterium późnorenesansowe dekoracje stiukowe. Po lewej stronie ołtarz i obraz św. Jacka, po prawej ołtarz i obraz św. Anny z końca XVI w. malowany na desce. Ambona rokokowa z rzeźbami czterech Ewangelistów i Chrystusa nad baldachimem. W 1625 roku przebudowana została przez Katarzynę Tęczyńską barokowa kaplica Matki Bożej Różańcowej. W kaplicy jest rokokowy ołtarz z obrazem Matki Bożej Różańcowej i rzeźbami św. Dominika i św. Róży z Limy z 1770-1780 r. W kaplicy są jeszcze ołtarze św. Józefa i św. Rozalii. Kaplica poświęcona przez bpa Tomasza Oborskiego w 1626 r. W 1825 r. postawiono dzwonnicę. Kościół był restaurowany w 1972 r. Około r. 1580 Albrecht Łaski zbudował w Staszowie zbór ariański, który w 1596 r. został zamieniony na filialny kościół katolicki p.w. Świętego Ducha. Na jego miejscu zbudowano w 1833 r. nowy murowany kościół. Został on zniszczony przez lotnictwo niemieckie w 1944 r. Obecnie na tym miejscu jest budowany nowoczesny kościół pod tym samym wezwaniem - Świętego Ducha. Kamień węgielny pod tę świątynię poświęcił bp S. Sygnet 3 października 1983 r. Ostatnia restauracja kościoła św. Bartłomieja była przeprowadzona w 1990 r. 3 października 1996 bp W. Świerzawski poświecił kościół górny pw. Świętego Ducha. 22 września 2002 roku bp E. Frankowski poświęcił zabytkowe organy piszczałkowe, które ks. dziekan Henryk Kozakiewicz odbudował i "wskrzesił do życia". Obecnie trwają prace przy renowacji świątyni. Parafia posiada akta parafialne od 1753 r.

Kościół p.w. Ducha Świętego został zbudowany w latach 1982-1996 w miejscu wcześniej istniejącego kościoła pod tym samym wezwaniem, zniszczonego wskutek bombardowania w roku 1944. Kamień węgielny pod budowę świątyni poświęcił Jan Paweł II 10 czerwca 1979 r. Budowę świątyni rozpoczęto w roku 1982. Wznoszono ją jako wotum wdzięczności za ocalenie życia Jana Pawła II podczas zamachu 13 maja 1981 r. Kościół jest dwukondygnacyjny i usytuowany wzdłuż osi północ-południe. Jego bryła przypomina płynącą łódź. W świątyni górnej o powierzchni 1500 m2 ołtarz zwrócony jest ku północy. Nad nim umieszczono witraż wyobrażający biblijną scenę Zesłania Ducha Świętego wraz z czterema Ewangelistami. Od strony południowej znajduje się drugi witraż z wyobrażeniem Ducha Świętego, postacią Jana Pawła II oraz godłem Polski. Wystroju wnętrza dopełniają dwie tablice i medalion. Przed głównym wejściem znajduje się tablica upamiętniająca intencję budowniczych kościoła. 13 października 1996 r. bp Wacław Świerzawski, ówczesny ordynariusz diecezji sandomierskiej, konsekrował kościół górny. Przy kościele istnieje kaplica poświęcona Janowi Pawłowi II, do której w 2006 r. metropolita krakowski kardynał Stanisław Dziwisz przekazał ornat osobisty Jana Pawła II pochodzący z prywatnej kaplicy papieskiej. Dolna kondygnacja o powierzchni 600 m2, poświęcona jest Matce Bożej Nieustającej Pomocy, gdzie w ołtarzu głównym, zwróconym w kierunku południowym, znajduje się ikona z Jej wizerunkiem. Obraz ten został uratowany z płonącej świątyni w 1944 r., a podczas budowy towarzyszył robotnikom w czasie wznoszenia murów. W najbliższym otoczeniu kościoła znajduje się figura Papieża Jana Pawła II. 15 maja 2011 r. w trakcie diecezjalnej uroczystości dziękczynnej za beatyfikację Jana Pawła II, kościół Ducha Świętego w Staszowie, dekretem bp. Krzysztofa Nitkiewicza, ordynariusza sandomierskiego, został wyniesiony do rangi Sanktuarium Błogosławionego Jana Pawła II.