Parafia erygowana w 1810 r. Kościół w Wiśniowej, z kamienia, jako szpitalny, zależny od parafii w Kiełczynie postawił hrabia Karol Tarło w 1680 r. Uroczyście poświęcony przez sufragana krakowskiego bpa Mikołaja Oborskiego 15 listopada 1681 r. Samodzielną parafię staraniem Eustachego Kołłątaja, dziedzica Wiśniowej, erygował biskup kielecki Wojciech Górski 10 lipca 1810 r. W ścianie prezbiterium pod pamiątkową tablicą spoczywa serce ks. Hugona Kołłątaja. Budynek kościoła na rzucie prostokąta z wmurowanym wewnątrz węższym, półkolistym prezbiterium, wokół którego mieści się zakrystia. Prezbiterium bez okien. W nawie cztery okna - witraże, na chórze jedno. Drewniany sufit otynkowany. Główne drzwi od zachodu. Od południa portal barokowy z XVIII w. Główny ołtarz z kamienia z posągami świętych Apostołów Piotra i Pawła. Ruchomy obraz Przemienienia Pańskiego. Tabernakulum metalowe, obłożone marmurowymi płytami. W nawie dwa boczne ołtarze z kieleckiego marmuru z obrazami: 1) Matka Boża z Dzieciątkiem i św. Janem Chrzcicielem, 2) Matka Boża Częstochowska. Dach dwuspadowy w stylu wczesnobarokowym. Wysoka 8-boczna wieżyczka na sygnaturkę z latarnią o charakterze barokowym. Kościół ostatnio restaurowany w latach 1990-91 przed uroczystością dwusetnej rocznicy Konstytucji 3 Maja. Parafia posiada akta parafialne od 1838 r.