9 czerwca 1986 r. biskup przemyski I. Tokarczuk erygował samodzielną parafię p.w. Opatrzności Bożej. Parafia powstała przez wydzielenie terenu z parafii: św. Floriana, Matki Bożej Królowej Polski i Zwiastowania NMP. Urząd Wojewódzki, Wydział d.s. Wyznań w Tarnobrzegu zaakceptował utworzenie parafii dopiero w 11 listopada 1987 r. Kościół zaprojektował arch. mgr inż. Aleksander Holas, konstrukcję mgr inż. Janusz Wujec. Kościół p.w. Opatrzności Bożej zaprojektowany jest jako budowla centralna w formie -kopuły na kwadracie-. Forma ta zapewnia statyczną i ekonomiczną konstrukcję, a ponadto wyraża ideę wszechobecności Opatrzności Bożej. Jednoprzestrzenna kwadratowa nawa pozwala na bliski kontakt wiernych z kapłanem. Wejście główne oraz prezbiterium umieszczono na przeciwległych bokach kwadratu. Po prawej i lewej stronie ołtarza głównego w rogach kwadratowej nawy znajdują się ołtarze boczne. Na ścianach prostopadłych do prezbiterium zaplanowano wnęki, które wypełni polichromia. Oświetlenie kościoła zapewniają pojedyncze, okrągłe okna na każdej z czterech ścian nawy. Nad wejściem znajduje się chór. Zasłużeni przy budowie kościoła księża i parafianie to przede wszystkim: ks. bp Edward Frankowski, ks. Antoni Nizioł, ks. Andrzej Sekulski oraz parafianie Zbigniew Konopka, Edward Paterek, Gustaw Hanejko, Władysław Szendała i wielu innych. Parafia posiada akta parafialne od 1984 r.